Όλοι/ες στην απεργία της Πέμπτης 27/11

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΙΑ ΨΩΜΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΕΕ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

Η απεργία στις 27/11 αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία, να βροντοφωνάξουμε:

ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ! με την φτώχια, την εφιαλτική ανεργία, την φοροληστεία, το ξεπούλημα.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ:

• Να σταματήσουμε τα νέα εφιαλτικά μέτρα και το νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν. Τις χιλιάδες απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, την κατάργηση των συνδικάτων, την οριστική διάλυση τη ασφάλισης με τις συντάξεις πείνας των 360 ευρώ και την περίθαλψη ανάλογα με τα ένσημα.
• Να κάνουμε βήμα στην ανατροπή της κυβέρνησης και συνολικά της πολιτικής του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ
• Να διεκδικήσουμε να «πάνε τα πράγματα αλλιώς», να  ξηλωθούν τα μνημονιακά και όλα τα αντιδραστικά μέτρα, να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα μέτρα βελτίωσης της ζωή μας:

• Άμεσα μέτρα για την μείωση της ανεργίας. Μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης (60 για τους άνδρες, 58 για τις γυναίκες) και των ωρών εργασίας (άμεσα 5νθήμερο, 7ωρο), προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες, προστασία των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας ενάντια στους καπιταλιστές που κοιτάνε μόνο το κέρδος και του περιορισμούς της ΕΕ, που οδηγούν ολόκληρους κλάδους σε μαρασμό.
• Μέτρα για να ζούνε με αξιοπρέπεια οι άνεργοι. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ίσο με τον βασικό μισθό, πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
• Ίδια δικαιώματα  για ίδια δουλειά, όχι στον εργασιακό απαρτχάιντ ενάντια την νεολαία.
• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και υπογραφή ΕΓΣΣΕ με μισθούς στα επίπεδα του 2008. Μόνιμη σταθερή δουλειά, κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας. Όχι στην εργοδοτική τρομοκρατία, την μαύρη και απλήρωτη δουλειά.
• Δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, κοινωνική προστασία για όλους.
• Όχι στην ιδιωτικοποίηση και την απελευθέρωση των αγορών. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την κοινωνία. Κατάργηση του αμαρτωλού ΤΑΙΠΕΔ.
• Δραστική μείωση της άμεσης φορολογίας των εργαζομένων και των μικρομεσαίων στρωμάτων, με ταυτόχρονη γενναία αύξηση της άμεσης φορολόγησης του κεφαλαίου. Μείωση – κατάργηση των έμμεσων φόρων.
• Συνδικαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα για τους εργαζόμενους. Δημοκρατία στα συνδικάτα. Κάτω τα χέρια από τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Όχι στον νέο 330.

ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Για να μπορούν να γίνουν πράξη οι διεκδικήσεις μας, για να βελτιωθεί η ζωή μας πρέπει να καταργηθούν τα μνημόνια και οι τοκογλυφικές δανειακές συμβάσεις, όχι τα δικαιώματά μας.. Να διαγράψουμε το χρέος όχι τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες.. Απειθαρχία στις συνθήκες και έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ για να μην είναι οι εργαζόμενοι κάτω από τους διαρκείς εκβιασμούς των τοκογλύφων και τις επιταγές των πολυεθνικών. Για να μπουν οι εργαζόμενοι στο τιμόνι της κοινωνίας

ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Για να δικαιωθούν οι αγώνες τόσων χρόνων πρέπει να αλλάξει ριζικά η πολιτική και όχι απλά η κυβέρνηση που την διαχειρίζεται! Η ελπίδα του λαού δεν βρίσκεται σε μια πολιτική «διαπραγμάτευσης», συμβιβασμού και αποδοχής του πλαισίου και των δεσμεύσεων απέναντι στην ΕΕ, τους τοκογλύφους και την ολιγαρχία του πλούτου. Αυτή η πολιτική οδηγεί σε μεγάλες ήττες όπως έγινε πρόσφατα στην Κύπρο.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

Να κάνουμε την απεργία ένα μεγάλο σταθμό στην πάλη μας, με όλο το λαό και πρώτα απ’ όλα με τη νεολαία και το κίνημά της. Παρά και ενάντια στη ΓΣΕΕ που θα την ήθελε μια ντουφεκιά στον αέρα. Από τώρα και μέχρι τον Φλεβάρη να δώσουμε με τους αγώνες μας την μάχη της ανατροπής, από τα κάτω και τα αριστερά, χωρίς αυταπάτες και άλλη εκλογική αναμονή. Με την πίστη και την ελπίδα ότι με τον λαό στο προσκήνιο ο τροχός της ιστορία μπορεί να γυρίσει.

17 Νοέμβρη : Επιμένουμε στο δρόμο του Πολυτεχνείου

Η 17^η Νοέμβρη, επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου  δεν είναι γιορτή αλλά μια ξεχωριστή μέρα μνήμης και αγώνα.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 άνοιξε το δρόμο για μαζικούς κοινωνικούς αγώνες και οδήγησε στην πτώση της χούντας των Συνταγματαρχών. Υπήρξε η κορύφωση μιας σειράς πράξεων ανυπακοής και ζωντανέματος των μαζικών διαδικασιών, παρά το ότι η χούντα για έξι χρόνια με την καταστολή, τις εξορίες και τα βασανιστήρια αριστερών αγωνιστών είχε προσπαθήσει να βάλει όλη την κοινωνία «στο γύψο» (επειδή σύμφωνα με τον δικτάτορα Παπαδόπουλο «νοσούσε»).

Το Πολυτεχνείο δεν αφορούσε μόνο τους φοιτητές. Έδωσε το έναυσμα στην εργατική τάξη που ανταποκρίθηκε άμεσα και στήριξε την κατάληψη με τα πιο μαχητικά κομμάτια που οργάνωσαν τις δικές τους συνελεύσεις μέσα στο χώρο του Πολυτεχνείου.

Μέσα στις μαζικές διαδικασίες δόθηκαν πολιτικές μάχες, τόσο για το πλαίσιο, όσο και για τις μορφές και την προοπτική του αγώνα. Η επαναστατική αριστερά, παρ’ότι νεαρή σε ηλικία και ανέτοιμη, χωρίς κεντρική συγκρότηση, αλλά με την έμπνευση των ιδεών του Μάη του ‘68 πρωτοστάτησε ώστε η εξέγερση του Πολυτεχνείου να μην μείνει αποκλειστικά στα φοιτητικά ζητήματα, να συγκρουστεί συνολικά με τη χούντα, εν τέλει να μην ζητήσει απλά εκδημοκρατισμό και ομαλοποίηση, αλλά να κλιμακώσει ενάντια στο καθεστώς, την αστική τάξη, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Μπορεί τα τανκς να κατέστειλαν βάρβαρα την εξέγερση ισοπεδώνοντας την πύλη, σκοτώνοντας δεκάδες διαδηλωτές και βασανίζοντας αγωνιστές στα μπουντρούμια της ΕΣΑ, όμως άλλαξε την πορεία των πολιτικών εξελίξεων. Οκτώ μήνες μετά ήρθε η πτώση της χούντας και η μεταπολίτευση, όμως τα πιο ριζοσπαστικά αιτήματα για ανατροπή και λαϊκή εξουσία έμειναν ανεκπλήρωτα.

Σήμερα το Πολυτεχνείο είναι επίκαιρο όσο σχεδόν ποτέ άλλοτε. Η χώρα μας βρίσκεται στη μέγγενη των μνημονίων, της λιτότητας, της φασιστικής απειλής και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Με μια αστική τάξη πληγωμένη αλλά αδίστακτη και μια κυβέρνηση που ενορχηστρώνει τις επιθέσεις σε αγαστή σύμπνοια με την τρόικα, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Το μαύρο μέτωπο απολύει εργαζόμενους, ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο, διαλύει παιδεία και υγεία και εξαπολύει την καταστολή απέναντι στην αντίσταση της εργατικής τάξης και της νεολαίας τσαλαπατώντας τις ελευθερίες και τα δικαιώματα. Από αυτή τη σκοπιά, οι εξεγερμένοι μαθητές που ξεσπαθώνουν «Έτσι ακριβώς είναι και σήμερα», αποστομώνοντας τα αστικά παπαγαλάκια έχουν απόλυτο δίκιο. Όλοι μαζί, έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε!

Σήμερα είναι η στιγμή να ξαναπιάσουμε το πνεύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» και να το συνδέσουμε με τους μικρούς και μεγάλους αγώνες, από τις απεργίες, τις μάχες ενάντια στις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις, τις μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις, την πάλη ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες και κάθε κοινωνική αντίσταση, δίνοντας έμπνευση και προοπτική για το μέλλον. Να θυμήσουμε ότι η δύναμη βρίσκεται στους αγώνες και την αυτενέργεια του κόσμου, αλλιώς οι υποσχέσεις για δημοκρατική διαχείριση καταντάνε κούφιες υποσχέσεις.

Η λύση θα έρθει από ένα δυνατό μαζικό κίνημα, που θα συγκρουστεί με την κυβέρνηση και  την τρόικα, την ΕΕ, τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους φασίστες συμμάχους τους. Από έναν οργανωμένο λαό που θα διεκδικήσει να πάρει την εξουσία. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια Αριστερά μαχητική, ενωτική, αντικαπιταλιστική!

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

-ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ  ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ

-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

-ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΕΤΣΙ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΟ ΕΥΡΩ – ΣΦΑΓΕΙΟ!

-ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ  ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Δολοφονία του Ρεμί Φρες, οικολόγου αγωνιστή στη νοτιοδυτική Γαλλία

Τη νύχτα της 25^ης προς 26^η του Οκτώβρη, Ο Ρεμί Φρες, 21χρονος φοιτητής, βρέθηκε νεκρός στην τοποθεσία Σιβένς, λίγο μετά τη διαδήλωση όπου συγκεντρώθηκαν μερικές χιλιάδες αντιτιθέμενοι-ες στο φράγμα που χτίζεται στην περιοχή.

Με βάση τα πρώτα στοιχεία της ιατροδικαστικής έκθεσης, αιτία του θανάτου του Ρεμί είναι η έκρηξη μίας χειροβομβίδας κρότου-λάμψης που έριξαν οι χωροφύλακες. Αυτή η χειροβομβίδα δεν ήταν το μόνο όπλο που χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το νυχτερινό όργιο καταστολής: οι πλαστικές σφαίρες, τα δακρυγόνα και οι χειροβομβίδες συνέβαλαν τα μάλα στην έντονη αστυνομική βία που ασκείται εδώ και μήνες ενάντιον των διαμαρτυρόμενων για το φράγμα.

Η έκθεση των ειδικών σχετικά με το φράγμα, αναφέρει ότι «η επιλογή ενός φράγματος κατά πλάτος της κοιλάδας έγινε χωρίς πραγματική ανάλυση άλλων πιθανών λύσεων». Αναφέρεται επίσης ότι η αξιολόγηση των πραγματικών αναγκών είναι αμφισβητήσιμη και ότι η μελέτη επίδρασης στο περιβάλλον είναι χαμηλής ποιότητας. Για μια ακόμη φορά, το δίκαιο των άχρηστων φαραωνικών έργων μέσω ΣΔΙΤ στη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ενωση επιβάλλεται με τη βία και σκορπά τον τρόμο και το θάνατο.

Η κρατική καταστολή και αστυνομική βία στο Σιβένς, αλλά και στη Νοτρ-Νταμ-ντε-Λαντ όπου η μεγαλοκατασκευαστική εταιρία Βενσί θέλει να χτίσει ένα τεράστιο αεροδρόμιο, πάντα σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, έχει την ίδια μήτρα με την κρατική καταστολή στην Ελλάδα εναντίον των κατοίκων της Λευκίμμης, της Κερατέας και της Ιερισσού, που αγωνίζονται για να προστατεύσουν τη γη τους και τη φύση από τις καταστροφικές ορέξεις ορισμένων καπιταλιστών διαπλεκόμενων με τους κρατικούς μηχανισμούς.

Η δολοφονία του Ρεμί Φρες είναι ένας ακόμη κρίκος στηνς αλυσίδα αίματος, τρόμου και καταστολής που έχει ανοίξει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οπως η Μαρία Κουλούρη, θύμα της αστυνομικής βίας στη Λευκίμμη το 2008, έτσι και ο Ρεμί Φρες δολοφονήθηκε απο τα κρατικά τάγματα εφόδου και τρομοκράτησης του αγωνιζόμενου λαού για να προχωρήσουν τα νεοφιλελεύθερα σχέδια για πανάκριβα άχρηστα έργα μέσω ΣΔΙΤ.

Μία εβδομάδα μετά τη δολοφονία, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς απαγορεύει κάθε μέρα διαδηλώσεις αλληλεγγύης και επιβάλλει καθεστώς αστυνομοκρατίας στο Παρίσι και σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας, με μαζικές συλλήψεις, εκτεταμένη χρήση χημικών, πλαστικών σφαιρών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, όπως αυτή που σκότωσε το Ρεμί Φρες. Η Γαλλική κυβέρνηση, όπως και η Ελληνική, η Ιταλική και η Ισπανική, προχωρούν στην ουσιαστική άρση βασικών συνταγματικών δικαιωμάτων, με την κρατική καταστολή και τα παρακρατικά ακροδεξιά τάγματα εφόδου να οχυρώνονται απέναντι στον αγωνιζόμενο λαό, καταπατώντας  τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό δολοφονώντας αγωνιστ-ρι-ες.

Εκφράζουμε απερίφραστα την αλληλεγγύη μας με όσους και όσες αγωνίζονται για την προστασία της γης και της ελευθερίας, ενάντια στα καπιταλιστικά κέρδη. Καλούμε σε διεθνή συντονισμό ταξικής αλληλεγγύης για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και την ανατροπή της πολιτικής των έργων ΣΔΙΤ στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία, τη φύση και τη ζωή.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ Γαλλίας

Ο υπουργός Παιδείας εγκαινιάζει την "άμισθη εθελοντική σκλαβιά"

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αφέλεια ή λεκτική υπερβολή. Το γεγονός  ​όμως ότι εκφέρεται από υπουργικά χείλη, χωρίς​ αυτό​ να πιστοποιεί και την σοβαρότητα των λεγομένων του υπουργού παιδείας και ​επειδή οι εποχές είναι πονηρές​, ​οφείλουμε να σταθούμε με σοβαρότητα ​ στα λεγόμενα του ​ κ.​ Λοβέρδου, σχετικά με την εθελοντική εργασία στα λειτουργικά κενά στην εκπαίδευση.

Έχουν τόσο θράσος και τόση έπαρση που δε διστάζουν, επενδύοντας στην απελπισία για εργασιακή εξασφάλιση των ανέργων εκπαιδευτικών, να βαφτίζουν ​"​εθελοντισμό​"​ το κάλεσμα για τζάμπα δουλειά. Έχουν στο μυαλό τους τη​​ δημιουργία​ ​ ​μιας ακόμη κατηγορίας εκπαιδευτικών, δίπλα στους ωρομίσθιους, τους αναπληρωτές και τους διαθέσιμους, εγκαινιάζοντας πιθανά ένα πείραμα με ​ανοιχτή τη γενίκευση ​της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας ​στο δημόσιο τομέα​, στέλνοντας τα ανάλογα μηνύματα στον ιδιωτικό​ ​.

Κατακερματισμός αντικειμένων και εργασιακών σχέσεων για διάσπαση δικαιωμάτων και αιτημάτων.​

Θέλουν να "στριμώξουν"​ επικοινωνιακά τους εκπαιδευτικούς ανάμεσα στην αναγκαιότητα για κάλυψη των κενών και την αδυναμία τάχα του κράτους να πληρώσει αυτές τις θέσεις, σε ένα δήθεν "πατριωτικό" πλαίσιο έκτακτης ανάγκης. Aυτή είναι η υποκρισία εκείνων που το μόνο ιερό που έχουν είναι τα κέρδη των​ ​​καπιταλιστών και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των Ελλήνων και ξένων δανειστών.

​ ​

Σήμερα, κατανοούμε τη δήλωση του ​ ​π​άντα πρωτοπόρου σε αντιδραστικ​ές προτάσεις και πρακτικές υπουργού, ​​ ως μία ακόμη ​... ​ ​ελαφρότητα, ανάμεσα στις τόσες που έχει κάνει και έχει πει. Εάν ωστόσο, με τη βοήθεια των απανταχού προθύμων(ΜΜΕ, δημοσιογράφων, κρατικών συνδικαλιστών κτλ) προχωρήσει στην πράξη, αυτό θα πρέπει να αποτελέσει casus beli για Δάσκαλους και Καθηγητές.

Η διεκδίκηση για ενιαία εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης, σε όλη την κλίμακα της εκπαίδευσης με την εξασφάλιση της επιστημονικής και παιδαγωγικής επάρκειας του προσωπικού​​ της, είναι θέσεις και αιτήματα που δεν διαπραγματεύονται και ​ η διεκδίκησή τους​ μπορ​εί να αμφισβητήσει και να ανατρέψει στην πράξη τα μνημόνια και την πολιτική που γκρεμίζει το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Το δίκιο είναι με αυτούς που σηκώνουν με θράσος το κεφάλι, όχι με αυτούς που σκύβουν και περιμένουν τη σφαγή.

Δέν προκαλεί καμία εντύπωση πλέον η αντίδραση των καθεστωτικών δυνάμεων απέναντι σ​τον αγώνα των μαθητών που στοχεύει υπερασπίζοντας πραγματικές ανάγκες και δικαιώματα, να ¨κόψει τη φόρα" της κυβέρνησης και των αφεντικών της.

Κανάλια, στημένα ρεπορτάζ, εισαγγελείς, αστυνομία, αγανακτισμένοι γονείς και "τρομαγμένοι μαθητές" ​, νόμοι και διατάγματα​ .

Μόνο με  πρακτικές συμμοριών της νύχτας και κοινών εκβιαστών μπορεί να συσχετιστεί η αντιμετώπιση της κυβέρνησης και του υπουργείου στο κλιμακούμενο κύμα αντιδράσεων των μαθητών απέναντι στο γκρέμισμα του δημόσιου σχολείου, τον αυξανόμενο αποκλεισμό απο τις δομές του, την εντατικοποίηση της μάθησης και την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών του.

Κρύος ιδρώτας τους έπιασε όταν  ένα και μόνο μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης​,​ έδωσε την αφορμή  να κλείσουν εκατοντάδες σχολεία σε όλη τη χώρα και να βγουν στους δρόμους χιλιάδες μαθητών.

Oι μαθητές, όσο και άν κυβέρνηση και ΜΜΕ, προσπαθούν να προβάλλουν το αντίθετο, έχουν την ωριμότητα και την κρίση να αγωνιστούν και να αντιπαρατεθούν στην κυβερνητική συμμορία με κάθε μέσο που μπορεί να απαντήσει στον εκβιασμό των νόμων, των μπάτσων και των εισαγγελέων.

Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, οι γονείς και οι εργαζόμενοι στις εκπαιδευτικές δομές έχουν κάθε λόγο να σταματήσουν το γκρεμό που οδηγούν τη δημόσια εκπαύδευση οι μνημονιακές πολιτικές, η επιβολή  του νεοφιλελεύθερου μοντέλου και τα ιδιωτικά συμφέροντα που κερδίζουν και επωφελούνται απο αυτές τις επιλογές.

Ο νόμος για το "νέο Λύκειο" που στέλνει τη νέα γενιά "αδιάβαστη" στις ουρές της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας, οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων που φτιάχνουν αίθουσες-μαθησιακούς βάλτους, οι απολύσεις και οι διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών που συνοδεύουν το γκρέμισμα εκπαιδευτικών δομών, στέλνουν τους εκπαιδευτικούς στην ανεργία και τους μαθητές στα ιδιωτικά ΙΕΚ, η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που απαξιώνει το σύνολο του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης με ότι αυτό σημαίνει στις υποδομές τις κτιριακές εγκαταστάσεις, τα εκπαιδευτικά μέσα και τις υπηρεσίες.

Όλα αυτά ​μαζί με τη φτώχεια, την ανεργία και την ανασφάλεια που φωλιάζει σε κάθε σπίτι, είναι η ​"εκρηκτική ​ ύλη ​"​που ενοποιεί τους μαθητές και τους γονείς τους, με τους φοιτητές, τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους στ​ην εκπαίδευση ​ και όλο το λαό​.  Η απάντηση στο γκρέμισμα της δημόσιας παιδείας, απέναντι στο μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης, είναι η ενιαία ταξική απάντηση για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη γνώση, χωρίς κοινωνικές προϋποθέσεις και οικονομικά προαπαιτούμενα, δωρεάν, στο επίπεδο των  σύγχρονων κατακτήσεων στη γνώση και την  επιστημονική εξέλιξη.

​ Για να φύγει με τις κλωτσιές η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, για να επιβάλουν οι αγώνες μας τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, για να έρθουν στο προσκήνιο οι σύχρονες ανάγκες της κοινωνικης πλειοψηφίας.​

 

 Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει έμπρακτα και με κάθε τρόπο τον αγώνα του μαθητικού κινήματος. Με όλες μας τις δυνάμεις θα συμβάλουμε στη συγκρότηση πανεκπαιδευτικου μετώπου για την ανατροπή όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων σε κάθε βαθμίδα, το συντονισμό και την οργάνωση του μαθητικού κινήματος και τη σύνδεσή του με το υπόλοιπο λαικό κίνημα. Επίσης προειδοποιούμε την κυβέρνηση να αφήσει κάθε σκέψη για κατασταλτική αντιμετώπιση των καταλήψεων είτε κρατική, είτε παρακρατική.

 Κάθε γειτονιά και κάθε σχολειό, να γίνει κύταρρο αγώνα, οργάνωσης, αληλεγγύης και αμφισβήτησης.

 

Μαζί με τους μαθητές για να γίνει σύνθημα όλης της κοινωνίας το δίκαιο αίτημα για μόρφωση-δουλειά-ελευθερία.

Το όραμά τους είναι σχολεία μαγαζιά, με τους γονείς πελάτες και αμόρφωτα παιδιά.

ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ;

Η μαθητική έκρηξη θα νικήσει!

H ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαιρετίζει τις εκατοντάδες μαθητικές καταλήψεις που ξέσπασαν από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα και τους χιλιάδες νεολαίους που ξεχύθηκαν στους δρόμους σε κάθε γειτονιά και μεγάλη πόλη της χώρας. Τα σχολεία εδώ και καιρό ήταν ένα μεγάλο καζάνι που έβραζε και φτάνει η ώρα της μάχης. Οι μαθητές βιώνουν τις συνέπειες της ακραίας λιτότητας τόσο στις οικογένειές τους όσο και στις τραγικές ελλείψεις σε υποδομές, εκπαιδευτικούς, πρώτες ύλες ακόμα και σε αίθουσες διδασκαλίας ελέω συγχωνεύσεων στα σχολειά τους. Τώρα ήρθε το τελειωτικό χτύπημα με το νομοσχέδιο για το ''νέο λυκειο'' και την τράπεζα θεμάτων, που έρχεται να φτιάξει το νέο σχολείο της αγοράς, αλλά πιο αυταρχικό, πιο ταξικό , για ακόμα λιγότερους και πιο αμόρφωτους νέους , με εκπαιδευτικούς μες τη φτώχεια και την ανασφάλεια. Και παράλληλα με μια τεχνική εκπαίδευση πιο υποβαθμισμένη από ποτέ με όμως ακόμα περισσότερους μαθητές να στρέφονται εκεί, δηλαδή στην τυποποίηση της γνώσης, την κατάρτιση και την απλήρωτη μαθητεία για τις ανάγκες των επιχειρήσεων.                                                                                                                      

            Οι μαθητικές καταλήψεις λοιπόν είναι πιο πολιτικές από ποτέ! Έχουν ξεκάθαρο στόχο την ανατροπή του ''νέου λυκείου'' και της τράπεζας θεμάτων, που άφησε 1 στους 4 μαθητές της 1ης Λυκείου μετατεξεταστέους(!), αλλά και κάτι παραπάνω.. Την αντίδραση σε ένα πολιτικό σύστημα που αντιλαμβάνονται ότι τους ετοιμάζει ένα μαύρο μέλλον μες στη φτώχεια, τη μιζέρια και την ανασφάλεια. Την οργή απέναντι στην κυβέρνηση και την τρόικα που υποθηκεύει στους δανειστές και τις τράπεζες το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει έμπρακτα και με κάθε τρόπο τον αγώνα του μαθητικού κινήματος. Με όλες μας τις δυνάμεις θα συμβάλουμε στη συγκρότηση πανεκπαιδευτικου μετώπου για την ανατροπή όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων σε κάθε βαθμίδα και την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της σε παιδεία και εργασία, το συντονισμό και την οργάνωση του μαθητικού κινήματος και τη σύνδεσή του με το υπόλοιπο λαικό κίνημα. Επίσης προειδοποιύμε την κυβέρνηση να πάψει κάθε σκέψη για κατασταλτική αντιμετώπιση των καταλήψεων είτε κρατική, είτε παρακρατική. Κάθε γειτονιά θα γίνει προπύργιο αγώνα και μαζί με τους μαθητές θα βρίσκονται εκπαιδευτικοί, γονείς, άνεργοι, εργαζόμενοι και θα υπερασπιστούμε το δίκαιο αγώνα για μόρφωση-δουλειά-ελευθερία!

Δωρεάν μετακίνηση στους ανέργους. Δουλειά και δικαιώματα στους σποκλεισμένους

"Σύμφωνα με την έρευνά μας όλα έγιναν κανονικά" δήλωσε στα ΜΜΕ ο πρόεδρος της ΣΤΑΣΥ κ. Νίκος Παπαθανάσης, απαντώντας στις καταγγελίες μιας νεαρής άνεργης πως συνεργείο ελεγκτών της ΣΤΑΣΥ την σταμάτησε στην Ομόνοια, ενώ δεν είχε εισιτήριο, και όχι μόνο την οδήγησε στο αστυνομικό τμήμα, αλλά ένας από τους ελεγκτές την χαστούκισε κιόλας! Άνεργη, νέα, γυναίκα, ο ιδανικός στόχος!

Η κοπέλα είχε κατέβει στο κέντρο για να δώσει ένα βιογραφικό για μια δουλειά και καθώς ήταν άνεργη δεν είχε λεφτά και δεν έβγαλε εισιτήριο. Παρότι το εξήγησε στους ελεγκτές αυτοί ήταν άτεγκτοι... Κι ενώ τα ΜΜΕ ασχολούνται μόνο με το εάν χειροδίκησε ο ένας από τους ελεγκτές ή όχι, κάτι που είναι βεβαίως πολύ σημαντικό και πρέπει να επιφέρει παραδειγματική τιμωρία. Χάνουν όμως από την προσοχή τους το κύριο, το "κανονικό" σύμφωνα με τον Παπαθανάση και τους κυβερνητικούς.

Το ''κανονικό'' που είναι τόσο βάρβαρο! Το γεγονός πως οι άνεργοι δεν είναι μόνο αποκλεισμένοι από την εργασία, αλλά και από την μετακίνηση, την υγεία και την ασφάλιση, την ψυχαγωγία, την δημιουργία. Πάνε να τους αποκλείσουν από τη ζωή!

Σήμερα είναι ανάγκη το κίνημα να αγωνιστεί και να επιβάλλει:

- την δωρεάν μετακίνηση των ανέργων

- δωρεάν και πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων

- επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, χωρίς αποκλεισμούς και για όσο διάστημα είναι άνεργοι - μεγάλη αύξηση του επιδόματος ανεργίας

- δουλειά και όχι δουλεία για τους ανέργους, νέους και μεγαλύτερους, με προσλήψεις στο δημόσιο για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, μείωση των ωρών εργασίας και των ετών για τη συνταξιοδότηση, εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και όσων χρήσιμων αφήνουν οι καπιταλιστές. Δουλειά αξιοπρεπή με δικαιώματα, όχι ολιγόμηνη με κουπόνια και βάουτσερ ή απλήρωτη "πρακτική άσκηση" στην εκμετάλλευση. 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα σταθεί αποφασιστικά στο πλευρό των ανέργων.

ΔΕ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΨΩΝΙΣΟΥΜΕ, ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ & ΟΙ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ

Πρώτα ήρθαν τα ελαστικά και τα «απελευθερωμένα» ωράρια.

Μετά ήρθαν οι  εργάσιμες Κυριακές. Τώρα ήρθαν και οι «λευκές» νύχτες...

Η «αριστερή» δήμαρχος συνδιοργανώνει με τον εμπορικό σύλλογο Λιβαδειάς την πρώτη «λευκή» νύχτα στην πόλη, μαύρη για τους εργαζόμενους. Η αρχή είχε γίνει με την συγκυβέρνηση όταν νομοθέτησε για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και συνέχισε με δήμαρχους, αντιπεριφερειάρχες, περιφερειάρχες να είναι ενεργά παρόντες στο «ξήλωμα σιγά σιγά του πουλόβερ», στοχεύοντας στην 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων, οδηγώντας τους εργαζόμενους στην απόλυτη εξαθλίωση.

-Αλήθεια οι υπάλληλοι στα καταστήματα του δήμου μας θα πληρωθούν νυχτερινό;

-Αλήθεια η διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων είναι αυτό που η δήμαρχος του δήμου μας βλέπει ως επιτακτική ανάγκη;

Φαίνεται πως αποφάσισαν η ανάπτυξη στην πόλη μας να ξεκινήσει μαύρα μεσάνυχτα!

Η ανάπτυξη που φέρνουν άλλωστε δεν είναι τίποτα άλλο από ιδιωτικοποιήσεις κάθε δημόσιου αγαθού, κατάργηση του 8ωρου, της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, κατάργηση της κυριακάτικης αργίας για τους εργαζομένους. Και οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν προσπαθήσει να καταργήσουν την κυριακάτικη αργία με διάφορες δικαιολογίες αλλά είχαν βρει απέναντί τους τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των συνδικάτων. Το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων 7 Κυριακές το χρόνο, για εργάσιμη εβδομάδα 6 ημερών, για ελαστικό ωράριο είναι στην ατζέντα της κυβέρνησης καιρό τώρα.

Η επιβολή των μνημονίων από το Δ.Ν.Τ.-Ε.Ε. και το κεφάλαιο έχει σαν στόχο να φορτώσει την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων προκειμένου να σώσει τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές.

Με την  δικαιολογία ότι έτσι θα βοηθήσουν τον κόσμο που θέλει να ψωνίσει, θα τονώσουν την αγοραστική κίνηση, θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας… είναι απλά χονδροειδή ψέματα: καμία πρόσληψη δεν έγινε όταν τα supermarket επέκτειναν το ωράριο του Σαββάτου από τις 6 στις 8 το απόγευμα. Αντίθετα αυτό που ακολούθησε ήταν μεγαλύτερη εντατικοποίηση και χειρότερες εργασιακές σχέσεις! Η ανάπτυξη που οραματίζονται δεν είναι τίποτε άλλο από την επιβολή εργασιακών συνθηκών μεσαίωνα. Η αγορά δεν τονώνεται με ξεχείλωμα του ωραρίου των καταστημάτων. Πρόκειται για μια ακόμα μεθόδευση προς όφελος της αγοράς, για τα κέρδη των ντόπιων και ξένων μεγαλεμπόρων, των αλυσίδων, των πολυεθνικών του εμπορίου και των αφεντικών.

Στοχεύει στη δημιουργία ενός μοντέλου ανθρώπου-μηχανής, πιστού στο δόγμα “δούλευε-κατανάλωνε”.

Αυτό που μας λείπει δεν είναι ο χρόνος για να πάμε για ψώνια αλλά τα λεφτά που δε φτάνουν πλέον να καλύψουν ούτε τις βασικές μας ανάγκες επιβίωσης. Όλοι οι εργαζόμενοι, οι επισφαλώς απασχολούμενοι, οι άνεργοι δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από τέτοιες δραστηριότητες. Μόνο από τον αγώνα και την πάλη μας μπορούμε να διεκδικήσουμε ανθρώπινους μισθούς, σταθερή δουλειά- δουλειά για όλους.

Υπάρχει άλλος δρόμος: ρήξη με το ευρώ, την ΕΕ, το χρέος, εργατικός έλεγχος παντού!

·      Έξω τώρα από το ευρώ και την ΕΕ. Άμεση και μονομερής καταγγελία των μνημονίων και της αποικιοκρατικής δανειακής σύμβασης. Μη αναγνώριση, διαγραφή του χρέους.

·      Εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό και λαϊκή έλεγχο.

·      Απαγόρευση των απολύσεων και του ελαστικού ωραρίου εργασίας. Προσλήψεις- δουλειά για όλους.

·      Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, Κυριακάτικη υποχρεωτική αργία, 40ωρο, 8ωρο, 5νθήμερο και ασφάλιση για τους εργαζόμενους στον κλάδο

·      Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.

Η “ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ” ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ “ΜΑΥΡΟ” ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ