Απεργία 1η Μάη

Η φετινή Πρωτομαγιά συμπίπτει με τα τέσσερα χρόνια από την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς μνημονίων, που μας οδήγησαν στη νέα βαρβαρότητα του κεφαλαίου, του ΔΝΤ και της ΕΕ. Τέσσερα χρόνια κόλασης για το λαό, με τεράστια κοινωνική καταστροφή. Στρατιές ανέργων, καταβύθιση των μισθών και σπρώξιμο του κόσμου της εργασίας στα όρια της εξαθλίωσης για να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου, για να σωθεί η ευρωζώνη και η ΕΕ, το νέο σύγχρονο Νταχάου των λαών της Ευρώπης. Τέσσερα χρόνια διαρκών κινητοποιήσεων και συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής και το σύγχρονο ολοκληρωτισμό, που προκάλεσαν ρήγματα, οικοδόμησαν μορφές λαϊκής ενότητας και αλληλεγγύης, όξυναν την πολιτική κρίση.

Το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης οδηγεί την κοινωνική σύγκρουση σε παροξυσμό. Η κυβέρνηση, παρόλο που προσπαθεί να πείσει ότι «ξεπεράσαμε  την κρίση» και έρχεται «ανάκαμψη», ψήφισε πριν ένα μήνα ένα ακόμη μνημόνιο. Πίσω από το «πρωτογενές πλεόνασμα», κρύβεται το υπέρογκο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Οι απολύσεις στο δημόσιο, η προσπάθεια επιβολής με τον πιο αυταρχικό τρόπο της «αξιολόγησης», η διάλυση της δημόσιας υγείας και κάθε κοινωνικού αγαθού, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο διεθνές και ευρωπαϊκό κεφάλαιο, επισπεύδονται  προκειμένου να εκταμιευτούν οι νέες δόσεις, που αμέσως θα πάνε για την αποπληρωμή του χρέους. ‘Ήδη κατάθεσαν προς ψήφιση ένα νέο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» με μέτρα μέχρι και το 2020 κι ετοιμάζουν χειρότερα για μετά τις εκλογές.   

Για το νέο εργατικό Σικάγο του 21ου αιώνα 

Η φετινή Πρωτομαγιά χρωματίζεται από την μαχητική απεργία χιλιάδων εργατών στο εργοστάσιο Γιουέ Γιουέν, στην Κίνα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών και των εσωτερικών συνόρων, που μας υπενθυμίζει το πάντα επίκαιρο κάλεσμα σε ανατολή και δύση, «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!»

Δεν ξεχνάμε ακόμα, πως η φετινή Πρωτομαγιά συμπίπτει με την συμπλήρωση 70 χρόνων από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, από τους φασίστες-ναζιστές Γερμανούς κατακτητές. Η πάλη κατά του σύγχρονου φασισμού και των νεοναζιστικών συμμοριών, πρέπει να γίνουν υπόθεση όλης της εργατικής τάξης, υπόθεση του λαού και της πάλης του.

Πιάνοντας το νήμα από τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, το εργατικό κίνημα μπορεί να ανασυγκροτηθεί ταξικά σε νέες βάσεις, μακριά από τις λογικές του εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού της προδοσίας και της συνθηκολόγησης. Να βάλει τα εργατικά συμφέροντα μπροστά, για αυξήσεις, για συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα, ενάντια στην ανεργία, για μείωση του χρόνου εργασίας και κατάργηση της εργασίας-λάστιχο. Να ανατρέψει τη σύγχρονη βαρβαρότητα επιβάλλοντας με τους αγώνες του έναν άλλο δρόμο έξω από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, σε ρήξη με το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο, το κράτος και τις κυβερνήσεις του.

Η φετινή πρωτομαγιά, πρέπει να βρει τον κόσμο της εργασίας στους δρόμους του αγώνα και της αναζήτησης ενός νέου εργατικού Σικάγου. Γιατί σήμερα, οι τρομακτικές δυνατότητες της εποχής, μπορούν να ικανοποιήσουν τις εργατικές ανάγκες, αρκεί η κοινωνία να απαλλαγεί από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της ολοκληρωτικής υπαγωγής του ανθρώπου στην κερδοφορία του κεφαλαίου.

Με όπλο μια άλλη Αριστερά της ανατροπής, ενωτική και μετωπική,  που θα αναπνέει μέσα στους λαϊκούς κι εργατικούς αγώνες, που θα είναι η ραχοκοκαλιά του ξεσηκωμού μέχρι την τελική νίκη, την πλήρη απελευθέρωση των εργαζομένων από τα δεσμά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Με τις σημαίες και την ιστορική παρακαταθήκη του εργατικού Σικάγου, της Πρωτομαγιάς των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης του ’36 και τη θυσία των αγωνιστών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής το 1944, τιμούμε τους νεκρούς μας και παλεύουμε για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης και τη νικηφόρα σύγκρουση με την πολιτική του κεφαλαίου και το σύστημά του.

ΜΌΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΟΙ ΕΝΩΤΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ::

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ

ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΕΥΡΩ – ΕΕ

ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.  

Αναθεώρηση του Συντάγματος: μετατρέποντας σε Σύνταγμα την οικονομική δικτατορία.

Την οικονομική δικτατορία των προγραμμάτων σταθερότητας επιδιώκει να μετατρέψει σε συνταγματική συνθήκη η κυβέρνηση Σαμαρά, προωθώντας μία εφιαλτικού χαρακτήρα αναθεώρηση του Συντάγματος. Μπορεί η κυβέρνηση για επικοινωνιακούς λόγους να προτάξει ζητήματα δήθεν «λογοδοσίας» του πολιτικού προσωπικού, στην πραγματικότητα όμως επιδιώκει να θωρακίσει το πολιτικό σύστημα από τη λαϊκή βούληση και στην ουσία να καταστήσει σχεδόν αδύνατη την εφαρμογή μιας πολιτικής που θα είναι διαφορετική από αυτή που επιβάλλουν οι αγορές. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι φυσικά και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο απλά θέλει η συζήτηση να ανοίξει μετεκλογικά…

Σύμφωνα με όσα δημοσιεύονται στον τύπο, κέντρο σε αυτές τις αλλαγές είναι το πέρασμα της εκτελεστικής εξουσίας σε πρόσωπα που δεν θα εκλέγονται από το λαό, δε θα λογοδοτούν, έστω και με τον τρόπο που γίνεται σήμερα, σε αυτόν και θα λειτουργούν ως τεχνοκράτες και όχι ως πολιτικά πρόσωπα, αδιαφορώντας για τη λαϊκή βούληση. Πλέον οι Παπαδήμοι δεν θα είναι η εξαίρεση, αλλά ο απαράβατος κανόνας! Γι’ αυτό προωθούν το ασυμβίβαστο βουλευτή –υπουργού και τη θέσπιση υπηρεσιακών υπουργών πενταετούς θητείας με αντικείμενο τον προϋπολογισμό και τα εξωτερικά!

Παράλληλα, θα μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών και θα αλλάξει το εκλογικό σύστημα, ώστε να είναι δεδομένο ότι μόνο εκλεχτοί της αστικής τάξης θα φτάνουν στο κοινοβούλιο, ενώ θα ισχυροποιηθούν και οι συνταγματικές εγγυήσεις για την εξάντληση της τετραετίας, ώστε να μην κινδυνεύει η λιτότητα από απρόσμενες εκλογικές αναμετρήσεις!

Και φυσικά θα καταργηθεί κάθε διάταξη που αποτελεί εμπόδιο στην κερδοφορία του κεφαλαίου: προβλέπεται η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, η άρση της περιβαλλοντικής προστασίας των δασών, ενώ θα φτάσουν στο σημείο μέχρι και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου να κατοχυρώσουν στο συνταγματικό κείμενο   «συνδέοντας την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με την οικονομική ανάπτυξη», όπως θα ονομαστεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Φυσικά οι αλλαγές αυτές, πολλές από τις οποίες είναι πίσω και από τις κατακτήσεις της αστικής δημοκρατίας, ταιριάζουν πλήρως με το αντιδημοκρατικό κεκτημένο της ΕΕ και αυτό υπηρετούν. Όσο και αν έχουν αυταπάτες κομμάτια της αριστεράς, αυτή τη στιγμή η ΕΕ είναι ένας καθαρά αντιδημοκρατικός μηχανισμός, αδιαπέραστος από τη λαϊκή βούληση, που διαρκώς υιοθετεί όλο και πιο αντιλαϊκές πολιτικές και προωθεί αντιδραστικές θεσμικές αλλαγές. Η επιδιωκόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, ακριβώς επειδή είναι υλοποίηση και των πολιτικών κατευθύνσεων της Ε.Ε.

Το λαϊκό και το εργατικό κίνημα έχει εμπειρία, και όχι πολύ μακρινή, από την αντιμετώπιση των αντιδραστικών συνταγματικών αναθεωρήσεων. Να θυμάται η κυβέρνηση και ο όποιος επίδοξος πρόθυμος πώς το λαϊκό κίνημα, με αιχμή του δόρατος το νεολαιίστικο κίνημα τότε, απέτρεψε την προηγούμενη απόπειρα αναθεώρησης του Συντάγματος και να μην τολμήσει να προχωρήσει σε μια τέτοιου μεγέθους εκτροπή.  Όπως και τότε, έτσι τώρα οι λαϊκοί αγώνες θα κουρελιάσουν την συνταγματική αναθεώρηση και θα τη στείλουν στον κάλαθο των αχρήστων μαζί με τους εμπνευστές της!

Νέο μεσοπρόθεσμο και «τέλος των μνημονίων: θα ήταν αστείοι αν δεν ήταν επικίνδυνοι…

Το νέο μεσοπρόθεσμο και η έκθεση της Κομισιόν επισφραγίζουν τη χρεοκοπία των ισχυρισμών περί «θυσιών που πιάνουν τόπο» και «νέας σελίδας για τη χώρα». Τέτοιοι προεκλογικοί ισχυρισμοί θα ήταν απλά αστείοι, αν η πραγματικότητα δεν ήταν αμείλικτη, και οι προθέσεις της Ε.Ε. και της κυβέρνησης δεν ήταν τόσο επικίνδυνες.

Λίγες μόνο μέρες μετά τους πανηγυρισμούς για την επιστροφή στις αγορές, στην έκθεση της Κομισιόν υπάρχει σαφέστατη αναφορά για δημοσιονομικό κενό της τάξης των 2 δις ευρώ για το 2015, το οποίο φθάνει στα 3,8 δις ευρώ το 2016 και στο 1,9 δις ευρώ το 2017 και το οποίο πρέπει να καλυφθεί.  Όσο και αν η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για την κάλυψη του κενού δε θα χρειαστούν νέα μέτρα, όλοι γνωρίζουν και παραδέχονται ότι απλά η πραγματική συζήτηση έχει μεταφερθεί για αργότερα προκειμένου να ξεπεραστεί ο εκλογικός σκόπελος.

Όμως ακόμα και αν δεν ανακοινώνονται άμεσα μέτρα που αφορούν νέες περικοπές μισθών, η σκληρή ταξική πολιτική της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρυφθεί: η απελευθέρωση των απολύσεων και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό που θα σημάνουν νέες μειώσεις στις συντάξεις θεωρούνται δεδομένες από την Κομισιόν, οι αποκρατικοποιήσεις και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου θα είναι προτεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής ενώ με το νέο μεσοπρόθεσμο των επόμενων ημερών η λιτότητα νομοθετείται ήδη μέχρι το 2018, καθώς οι δημόσιες δαπάνες θα παραμείνουν παγωμένες στα επίδα του 2013 μέχρι τότε! Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι το καθεστώς σκληρής εκμετάλλευσης, φτώχειας και εξαθλιώσης παρατείνονται με το νόμο μέχρι το 2018, οπότε και θα πλησιάζουμε αισίως στη δεκαετία των μνημονίων!

Πάνω απ’ όλα όμως το νέο μεσοπρόθεσμο επισφραγίζει κάτι που ήδη γνωρίζαμε: οι όποιες αλλαγές στους δείκτες δεν θα αλλάξουν τίποτα στην πραγματική ζωή των εργαζομένων. Αντίθετα ακόμα και αν μετά από μία πενταετία ύφεσης επιτευχθεί η όποια αναιμική ανάπτυξη, όχι μόνο δε θα αλλάξουν προς το καλύτερο οι σημερινές αβίωτες συνθήκες για την πλειοηφία των εργαζομένων, αλλά αυτή η ανάπτυξη θα έχει ως βασική προϋπόθεση την εξωπραγματική ανεργία και τη διαρκή συντριβή των εργατικών κατακτήσεων.

Η πολτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο. Για να τελειώσουν πραγματικά τα μνημόνια και να αλλάξουν τα πράγματα σε όφελος των εργαζομένων, απαιτείται όχι μόνο η ανατροπή της κυβέρνησης, αλλά και η αθέτηση των πολιτικών δογμάτων του ευρωμονόδρομου και πραγματική σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου. Η διαγραφή του χρέους και η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ είναι αναγκαία συνθήκη για να υπάρξει έξοδος από την κρίση στην υπηρεσία των αναγκών του εργαζόμενου λαού.

Συνεχίζουμε στο δρόμο τον αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων. Δίνουμε στις εκλογές τη μάχη για να ενισχυθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μια αριστερά με πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής, βγαλμένο μέσα από τους αγώνες του λαού, που δείχνει καθαρά τον αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο, το πολιτικό σύστημα.

Όχι στην τροπολογία της ντροπής που προωθεί τους υποψηφίους των μνημονίων και της διαπλοκής

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταγγέλλει την απαράδεκτη τροπολογία του Υπουργείου Εσωτερικών με την οποία αίρονται όλοι οι περιορισμοί στα ΜΜΕ των υποψηφίων περιφερειαρχών και δημάρχων. 

Με την απόφαση αυτή ανοίγει ο δρόμος για την υπερπροβολή από τα ΜΜΕ των "εθνικών εργολάβων και προμηθευτών" τύπου Μπόμπολα και Αλαφούζου των εκλεκτών υποψηφίων της κυβέρνησης και της Τρόικας. Ανοίγει ταυτόχρονα ο δρόμος για ένα τεράστιο παζάρι και εμπόριο τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής προβολής σε όλη τη χώρα, νομιμοποιώντας έτσι το μαύρο πολιτικό χρήμα της διαπλοκής.

Ταυτόχρονα, η απόφαση αυτή δημιουργεί συνθήκη εξαιρετικά άνισης δημοσιότητας των συνδυασμών και αποκλεισμού ουσιαστικά των συνδυασμών της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. 

Είναι, όμως, γελασμένοι εάν νομίζουν ότι έτσι θα αποτρέψουν τη συνθήκη εκλογικής συντριβής τους. Ο λαός και μνήμη έχει και κρίση. Θα μαυρίσει τους υπεύθυνους της καταστροφής και τους υποτακτικούς της ΕΕ και του ΔΝΤ. Θα ενισχύσει τα ψηφοδέλτια της αντίστασης, του αγώνα και της αντικαπιταλιστικής ανατροπή

Τέσσερα χρόνια κοινωνικής καταστροφής από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Τρόικα

Tέσσερα χρόνια κλείνουν σήμερα από την ανακοίνωση του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο για την προσφυγή στο «μηχανισμό στήριξης» και την υπαγωγή της χώρας μας σε καθεστώς μνημονίου!  

Τέσσερα χρόνια κόλασης για τους εργαζόμενους και το λαό. Μιας κόλασης που μεθοδεύτηκε συστηματικά από την κυβέρνηση Παπανδρέου για να μην κινδυνεύσουν τα δάνεια των Γερμανών, Γάλλων και Ελλήνων τραπεζιτών. Για να σωθεί η ευρωζώνη και η ίδια η ΕΕ. Για να αβγατίσουν τα κέρδη των επιχειρηματιών - αφεντικών τους,  πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων μας.

Για αυτό οι άθλιες κυβερνήσεις Παπαντρέου, Παπαδήμου, και Σαμαρά-Βενιζέλου βύθισαν στα σκοτάδια το λαό. 

Τέσσερα χρόνια αγώνων. Απεργιών, πλατειών, διαδηλώσεων εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, καταλήψεων, συγκρούσεων με τις δυνάμεις καταστολής. Και συνεχίζουμε!

Ξέρουμε πόσο παραμύθια είναι τα κυβερνητικά λεγόμενα ότι «ξεπεράσαμε  την κρίση» και έρχεται «έξοδο από το μνημόνιο», την ίδια ώρα που ετοιμάζονται να ψηφίσουν ένα νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ένα νέο μνημόνιο! Πίσω από τα παραμύθια για το «ψευδογενές πλεόνασμα» η πραγματικότητα λέει ότι βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, 175,1% για το 2013 από 148,3% το 2010 και το δημοσιονομικό έλλειμμα, 12,7% από 10,9% το 2010, ενώ ανάλογα είναι τα καταστροφικά αποτελέσματα της Τρόικα όπου πάτησε το πόδι της, σε Κύπρο, Ιρλανδία κ.α.

Θα συνεχίσουμε μέχρι να πετάξουμε πάνω από τις πλάτες μας τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Τα κοράκια της τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Όλο αυτόν τον εσμό των επιχειρηματιών, «επενδυτών», εργολάβων και άλλων αρπακτικών, που μέσα στην απόλυτη υπεροψία τους κλέβουν πιο πολύ από ποτέ, βιάζουν την φύση πιο πολύ από ποτέ, επιδεικνύουν την εξουσία τους πιο ξεδιάντροπα από ποτέ.

Αλλά θα γυρίσει ο τροχός... Με όπλο μια άλλη Αριστερά και ένα κίνημα ανατροπής, θα διώξουμε με τους αγώνες μας όλα αυτά τα τέρατα, να ανασάνει ο λαός, να ανοίξουμε τον δρόμο για μια άλλη κοινωνία.

Εκλογική Προκήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι,  φτωχομεσαίοι αγρότες, νέοι και νέες

Το «τέλος των μνημονίων και της κρίσης» και η «έξοδος στις αγορές» είναι το τελευταίο παραμύθι που πλασάρει η άθλια συγκυβέρνηση, με στόχο να κρύψει την αλήθεια. Η κρίση συνεχίζεται, το χρέος είναι μεγαλύτερο από ποτέ, έχουν ήδη συμφωνήσει και νέο μνημόνιο. Θέλουν να ξεχαστεί η συνεργασία Σαμαρά-Μπαλτάκου με τους χρυσαυγίτες δολοφόνους.

Η ολιγαρχία του πλούτου, ντόπια και ξένη, με τις πλάτες της ΕΕ και του ΔΝΤ έχουν πέσει πάνω μας, για να συντρίψουν κάθε δικαίωμα και κάθε αντίσταση, να μας κάνουν ξέφραγο αμπέλι για τους «επενδυτές», για να σωθούν οι τραπεζίτες,  το ευρώ και η ΕΕ, να δυναμώσουν οι πολυεθνικές, να ξεπεράσει ο καπιταλισμός την κρίση του.

ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ!

Πέντε χρόνια τώρα οι αγώνες μας έγραψαν και γράφουν ιστορία! 30 γενικές απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις, το συγκλονιστικό κίνημα των πλατειών, οι μακρόχρονοι αγώνες στην ΕΡΤ, στους  ΟΤΑ, στην εκπαίδευση, στα εργοστάσια, οι ηρωικές καθαρίστριες, οι μεγάλες αντιστάσεις στην καταστροφή του περιβάλλοντος (Κερατέα, Σκουριές κα) σηματοδότησαν την εργατική –λαϊκή αντίσταση. Το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην φυλάκιση των στελεχών της Χρυσής Αυγής. Οι αγώνες μας έριξαν κυβερνήσεις, κλόνισαν το πολιτικό σύστημα. Η ίδια η συγκυβέρνηση παραπαίει κάτω από το βάρος της λαϊκής οργής, όσο και αν τους κρατάει ακόμα η στήριξη των ισχυρών του πλούτου  και των ΜΜΕ τους, της Μέρκελ και των λοιπών νταβατζήδων.   

Στις πολιτικές και τις εκλογικές μάχες  που έρχονται θα κριθεί:

αν θα συνεχιστεί ο καταστροφικός «ευρωπαϊκός δρόμος» των μνημονίων και της διαρκούς επίθεσης του κεφαλαίου που ακολουθούν οι  καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις. Αν επικρατήσει ο συμβιβασμός και η υποταγή σε αυτόν τον δρόμο που ακολουθεί και η αξιωματική αντιπολίτευση.

ή

αν θα ανοίξει ένας άλλος  δρόμος στην ελληνική κοινωνία, έξω από την φυλακή των μνημονίων και του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, σε σύγκρουση με τους επιχειρηματίες και τους τραπεζίτες, ένας δρόμος για να ξεφύγουμε από την καταστροφή και να ζήσουμε με αξιοπρέπεια.

Γι΄ αυτό στις εκλογές:

 ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ:

ΜΑΥΡΙΖΟΥΜΕ  την αδίσταχτη  συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Τους πολιτικούς υπηρέτες της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου.

ΚΑΤΑΜΑΥΡΟ  στην νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Τους φονιάδες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν. Τους υποστηριχτές των τραπεζιτών και των εφοπλιστών. Τους συνομιλητές του Σαμαρά και της κυβέρνησης.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ τις «εναλλακτικές»-μιντιακές  « λύσεις» όπως το «Ποτάμι», τη ΔΗΜΑΡ ή τους ΑΝΕΛ, που από διαφορετικά μονοπάτια μας οδηγούν πίσω στον «ευρωπαϊκό μονόδρομο» των μνημονίων και της εκμετάλλευσης.

ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ:

Το εκβιαστικό δίλημμα «ΣΥΡΙΖΑ ή Δεξιά» που προβάλλει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια στιγμή προτείνει μια πολιτική και κυβερνητική λύση μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης και της ΕΕ, χωρίς ρήξη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με αναγνώριση και αποπληρωμή του τεράστιου τοκογλυφικού χρέους, «επαναδιαπραγμάτευση» του μνημονίου, μια πολιτική αντικειμενικά αντιλαϊκή, που επιφυλάσσει μόνο ήττες και απογοητεύσεις για την εργατική τάξη και το λαό.

Την άσφαιρη αντιπολίτευση του ΚΚΕ, που παρά την αριστερή συνθηματολογία,  πιστεύει ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει σήμερα, παραπέμπει τον αγώνα για τους ριζοσπαστικούς πολιτικούς στόχους στο ακαθόριστο μέλλον της «λαϊκής εξουσίας», υπονομεύει και διασπά μεγάλους αγώνες (πχ εκπαίδευση).

ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ.

Η ένταξη της χώρας μας στην ευρωζώνη και την ΕΕ όχι μόνο δεν στάθηκε «ασπίδα στην κρίση», αλλά την έκανε ακόμα πιο βαθιά.

- Το ευρώ και οι συνθήκες της ΕΕ οδηγούν σε  διαρκές μνημόνιο, αφού καθορίζουν ότι πρέπει να δίνονται πάνω από 15 δις € τον χρόνο για το χρέος, ενώ η επιτροπεία θα διαρκέσει για 40 και πάνω χρόνια!!.

- Με την «ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων», το κεφάλαιο «μεταναστεύει» εκβιάζοντας κράτη και λαούς,  κρύβει πλούτο σε «φορολογικούς παραδείσους».

- Με την «απελευθέρωση των αγορών», ξεπουλιούνται τα δημόσια αγαθά (η γη, η ενέργεια, το νερό) και μαραζώνουν ολόκληροι κλάδοι (ναυπηγεία, χαλυβουργεία).

- Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) τσακίζει τους μικρομεσαίους αγρότες, μετατρέποντας την Ελλάδα από χώρα εξαγωγική σε εισαγωγέα αγροτικών προϊόντων, προς όφελος των  εταιρειών τροφίμων.

- Η ρατσιστική Ευρώπη- φρούριο («Frontex», Δουβλίνο ΙΙ κλπ) οδηγεί σε τραγωδίες όπως στην Λαμπεντούζα και το Φαρμακονήσι, την διαίρεση ντόπιων και ξένων εργατών.

- Η ΕΕ καταστρέφει την φύση και το περιβάλλον, προωθεί τα μεταλλαγμένα, χαρίζει δημόσια γη στους  «επενδυτές», βάζει πάνω από  όλα τα συμφέροντά τους.

- Με την προωθούμενη εφιαλτική συμφωνία ΗΠΑ-ΕΕ θα σέρνεται στα δικαστήρια όποιος θίγει την «ελευθερία των αγορών» (πχ αυξήσεις σε μισθούς, απεργίες!), συρρικνώνουν, στο όνομα της «πειρατείας» ακόμα και την πρόσβαση στο internet.

Η ΕΕ είναι ένας βαθιά ιμπεριαλιστικός μηχανισμός που στηρίζει ακόμα και ανοιχτά φασιστικές συμμορίες, όπως στην Ουκρανία, για τα συμφέροντά των πολυεθνικών της.

Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Μπορούμε να κατακτήσουμε ξανά  δικαιώματα, μισθούς, παιδεία και υγεία, δημοκρατία, μόνο με ρήξη και σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της ΕΕ. Να ανοίξουμε τον δρόμο της  κοινωνικής και πολιτικής απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και του λαού από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Παλεύουμε για:

- Ανατροπή της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και  κάθε κυβέρνησης με την ίδια πολιτική. Κάτω το διεφθαρμένο αστικό σύστημα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

- Μονομερής καταγγελία των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, κατάργηση όλων των μνημονιακών-εφαρμοστικών νόμων. Έξω η τρόικα, όχι στην ευρωκηδεμονία και τους «προστάτες».

- Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.

- Έξω τώρα από ευρώ και ΕΕ.

- Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό – λαϊκό έλεγχο.

- Άμεση βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, με πρώτο βήμα την επιστροφή στα επίπεδα του 2009. Συλλογικές Συμβάσεις, κατάργηση της ελαστικής εργασίας. Όχι στα χαράτσια, την εξοντωτική φορολογία και τους πλειστηριασμούς.

- Να γυρίσουν στις δουλειές τους οι απολυμένοι. Απαγόρευση των απολύσεων. Επίδομα ανεργίας και ασφάλιση για όλους.  Μείωση των ωρών δουλειάς και των χρόνων συνταξιοδότησης. Δημόσιες επενδύσεις για τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες, με αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων των εργαζόμενων και της κοινωνίας .

- Συντριβή της φασιστικής απειλής, της νεοναζιστικής βίας και του ρατσισμού. Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, άσυλο στους πρόσφυγες, ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όχι στην Ευρώπη φρούριο.

- Πάλη ενάντια στον αυταρχισμό, την κρατική βία, την εργοδοτική δεσποτεία, τον  απολυταρχισμό του κεφαλαίου και της ΕΕ, για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.

- Όχι στην ΚΑΠ. Μέτρα υπέρ της φτωχομεσαίας αγροτιάς, ενίσχυση των συνεταιρισμών της.

- Υπεράσπιση της φύσης και του περιβάλλοντος από τη ληστρική επιδρομή του κεφαλαίου.

Όσο και εάν σκυλιάζουν οι καθεστωτικές δυνάμεις, μόνο ο αγώνας για την επιβολή αυτού του προγράμματος μπορεί να ανακόψει την καταστροφή, να αποσπάσει κατακτήσεις.  Να αποτελέσει την απάντηση στην κρίση του καπιταλισμού, ανοίγοντας τον δρόμο για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, την απελευθέρωση των εργαζόμενων από τα δεσμά του κέρδους και της εκμετάλλευσης, για να περάσει ο πλούτος, η ιδιοκτησία και η εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων. Δεν θα είναι δρόμος «απομόνωσης» αλλά ισότιμης αλληλέγγυας και διεθνιστικής συνεργασίας μαζί με τους λαούς της ευρύτερης περιοχής.

ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΘΑ ΔΩΣΕΙ Ο ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ

Η πορεία αυτή απαιτεί ένα ρωμαλέο και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, κόντρα στους εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και του υποταγμένου συνδικαλισμού. Την αυτοοργάνωση του εργαζόμενου λαού, τα δικά του όργανα αγώνα και εξουσίας. Την δύναμη του πανεργατικού και παλλαϊκού ξεσηκωμού. Μόνο έτσι μπορεί να επιβληθεί. Όχι με «κοινοβουλευτικούς περίπατους»,  αλλά με κυβέρνηση και εξουσία των ίδιων των εργαζομένων. Με μια άλλη αντικαπιταλιστική και επαναστατική Αριστερά που θα είναι ραχοκοκαλιά του ξεσηκωμού και δύναμη ανατροπής! Για να μην γίνει στην Ελλάδα ό,τι στην Κύπρο πρόσφατα, στη Γαλλία ή την Ιταλία παλιότερα, που η Αριστερά προσπάθησε να διαχειριστεί τον καπιταλισμό και το κίνημα οδηγήθηκε στην ήττα.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ / ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Να ενισχύσουμε στις εκλογές την Αριστερά και τους αγωνιστές:

• που βρέθηκαν αδιαπραγμάτευτα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στις απεργίες, στις πλατείες, στην αλληλεγγύη, στην αντιφασιστική και αντιρατσιστική πάλη

• που παλεύουν σήμερα για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης, για ένα πραγματικό άλλο, αντικαπιταλιστικό και αντιιμπεριαλιστικό δρόμο στην ελληνική κοινωνία.

• που παλεύουν για μια Αριστερά, ανεξάρτητη από το σύστημα, αντικαπιταλιστική, επαναστατική και μετωπική.  Για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

• που προωθούν την κοινή δράση και τη μετωπική συσπείρωση όλων όσων στρέφονται ενάντια στο νέο κοινωνικό μεσαίωνα του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού και της ΕΕ.

Ούτε απελπισία και παραίτηση, ούτε αναμονή και ανάθεση στην όποια «κυβερνητική αλλαγή». Αγώνας τώρα, αλληλεγγύη, λαϊκή  αυτοοργάνωση, συντονισμός.

Για να νικήσουν οι αγώνες. Για μια κοινωνία εργατικής χειραφέτησης, δημιουργίας και ανθρωπιάς.

Η μαύρη επέτειος της 21ης Απριλίου μέρα μνήμης και αγώνα για ψωμί, παιδεία, ελευθερία

Σαρανταεπτά χρόνια πέρασαν από την επιβολή της δικτατορίας της 21^ης Απριλίου 1967 που σχεδίασαν οι ΗΠΑ και η ελληνική αστική τάξη, με όργανο τα «στρατιωτάκια» τους, τους συνταγματάρχες. Η Χούντα κατάργησε κάθε ελευθερία και δημοκρατικό δικαίωμα δοκιμάζοντας να μετατρέψει τον ελληνικό σε άβουλα ανθρωπάκια. Έβαλε στην καθημερινότητα τις φυλακίσεις, τα βασανιστήρια, τις εξορίες και τις δολοφονίες όσων αγωνίζονταν ενάντια στη νύχτα της δικτατορίας. Υπηρέτησε με προκλητικό τρόπο τα συμφέροντα του διεθνούς και ελληνικού κεφαλαίου, των εφοπλιστών και των βιομηχάνων. Η χουντική κλίκα χρησιμοποίησε το δημόσιο σαν τσιφλίκι της για διορισμούς, βολέματα, λαμογιές, προσωπικό και οικογενειακό πλουτισμό. Επέτρεψε στον εαυτό της κάθε ανομία. Επέβαλλε λογοκρισία στην έκφραση της γνώμης και του πολιτισμού και γέμισε τον τόπο με πολιτιστικά σκουπίδια, με στόχο να φιμώσει και να χειραγωγήσει την κοινωνία. Ο εθνικισμός της Χούντας, την ώρα που επέβαλλε κλίμα εμφυλίου σε κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο που τον βάφτιζε «εσωτερικό εχθρό», στήριξε με κάθε τρόπο και κόστος των σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα. Αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα στην Κύπρο που άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή και κατοχή στο νησί, μια τραγωδία που στάθηκε το τέλος της τον Ιούλη του 1974, όταν κατέρρευσε κάτω από το βάρος των εγκλημάτων της. Αρχή του τέλους της Χούντας στάθηκε η ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου που ακόμα και σήμερα είναι καρφί στο μάτι των νοσταλγών της Χούντας, αλλά και όσων φοβούνται την παρακαταθήκη του Νοέμβρη: ο λαός που αποφασίζει να παλέψει, μπορεί να νικήσει την τυραννία.

Σήμερα θα ακούσουμε πάλι τις φανφάρες που θα ξορκίζουν δήθεν τους χουντικούς και θα υμνούν την αξία της δημοκρατίας που γνωρίσαμε. Θα τα ακούσουμε χωρίς ντροπή και με ατελείωτο θράσος, από το στόμα του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Αυτών που σε μία νύχτα έριξαν στο σκοτάδι την ΕΡΤ και την ανακατέλαβαν από τους εργαζόμενους για να ιδρύσουν τη «ΔΤ», μια χουντική ΥΕΝΕΔ με πολιτικά.

Οι ίδιοι που έχουν καθιερώσει σε κάθε ευκαιρία και με το πρόσχημα της «εσωτερικής ασφάλειας», την απαγόρευση των διαδηλώσεων και την επιβολή  απαγορευμένων ζωνών, πνίγουν στα δακρυγόνα τις λαϊκές αντιστάσεις, απαγορεύουν με τα δικαστήριά τους απεργίες, διώκουν απεργούς και αγωνιστές, θέτουν στην υπηρεσία εταιριών και συμφερόντων τις δυνάμεις καταστολής για να επιβάλλουν την πολιτική τους και να προστατεύσουν επενδυτές.

Η ανελέητη και ατελείωτη επίθεση στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες που εδραιώνεται στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης, επιβάλλουν να πέσει σε ολόκληρη την κοινωνία το μαύρο πέπλο του φόβου και της καταστολής. Πότε ανοιχτά και απροκάλυπτα με τα ΜΑΤ και πότε της καλυμμένα μέσα από τα κανάλια και τους πληρωμένους δημοσιογράφους.

Στα χέρια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, του σάπιου πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε μετά τη μεταπολίτευση ακυρώθηκαν οι δημοκρατικές κατακτήσεις και υπηρετήθηκαν τα ίδια συμφέροντα που επέβαλλαν τη δικτατορία της 21^ης Απριλίου. Σαραντεπτά χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας, τα πολιτικά και ιδεολογικά κατακάθια των δοσίλογων της κατοχής,  των ευνοημένων του μετεμφυλιακού κράτους της δεξιάς και των βασανιστών της χούντας, διεκδικούν λόγο και ρόλο στην πολιτική ζωή. Οι θαυμαστές του Χίτλερ, του Μεταξά και του Παπαδόπουλου, επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία για να επιβάλλουν για άλλη μια φορά το διχασμό και το σκοτάδι, για να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά και τους χρηματοδότες τους. Και όλα αυτά στο πλαίσιο της “πολιτισμένης και ενωμένης Ευρώπης”.

Η πορεία από την επιβολή της χούντας μέχρι σήμερα μας διδάσκει ότι ακόμη και τα πιο αυταρχικά και φασιστικά καθεστώτα μπορούν να καταρρεύσουν, όταν οι αντιστάσεις, οι αγώνες και τα οράματα γίνονται συλλογική δράση και δύναμη ανατροπής, σαν τις εξεγέρσεις του Πολυτεχνείου και της Νομικής.

Μάθαμε όμως ακόμη ότι οι κατακτήσεις μπορούν να αποσπαστούν για την  κοινωνική πλειοψηφία, είναι μερικές και προσωρινές, όταν δεν  διεκδικούν και δεν εμπνέονται από συνολικότερες ανατροπές και κατακτήσεις που αμφισβητούν την αστική κυριαρχία και στο πεδίο της πολιτικής και στο πεδίο της οικονομίας.   

Για να προχωράει μπροστά ένας λαός χρειάζεται μαζί με άλλα στις αποσκευές του να έχει και μνήμες. Χρειάζεται να μην ξεχνά ποιοι, πώς και πόσο τον έκαναν να υποφέρει. Χρειάζεται να διατηρεί ζωντανή και επίκαιρη τη συλλογική  δυνατότητα που έχει να αλλάζει τη ρότα που του έχουν ορίσει και να γίνεται πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Η «αποκοτιά» αυτών που αγωνίστηκαν ενάντια στη Χούντας, δε μας εμπνέει σαν φιγούρα του παρελθόντος, αλλά ως δυνατότητα του παρόντος.

Αυτήν την παντοδυναμία που έχει τη σφραγίδα της Ε.Ε και  του ΔΝΤ μπορεί η λαϊκή πάλη να την αποτινάξει. Μπορούμε να «αποδράσουμε» από τη φυλακή της Ε.Ε. των τοκογλύφων και των τραπεζιτών, έχοντας αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό και επαναστατικό ορίζοντα. Για μια  κοινωνία που όλα κοινωνικά αγαθά θα μπορούν να εξασφαλίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια  για όλους και για όλες.

Εκλογική Διακήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις Ευρωεκλογές

Εργαζόμενες / εργαζόμενοι,

Η προεκλογική περίοδος ανοίγει με την άθλια κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου σε κρίση και αποσταθεροποίηση. Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν τον βαθύ εναγκαλισμό κυβέρνησης- Χρυσής Αυγής. Εξηγούν την ασυλία της εγκληματικής αυτής Χρυσής Αυγής για χρόνια. Επιβεβαιώνουν τις πλάτες της μέσα στις δυνάμεις του κράτους και της εξουσίας. Παράλληλα οι εργατικές και λαϊκές αντιστάσεις δεν κοπάζουν. Με τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στους δρόμους να παλεύουν για να τελειώσουνε με την πολιτική, των απολύσεων, της φτώχειας, και του αυταρχισμού που επιβάλλουν Σαμαράς-Βενιζέλος-ΕΕ-ΔΝΤ, αλλά και με την ίδια την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Στις τριπλές εκλογές του Μαΐου θα κριθεί αποφασιστικά αν:

θα συνεχιστεί ο καταστροφικός «ευρωπαϊκός δρόμος» των μνημονίων, της επίθεσης του κεφαλαίου, της φτώχειας και της ανεργίας, της επιτήρησης, της κατάλυσης κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, που ακολουθούν οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και ο συμβιβασμός και η υποταγή σε αυτόν τον δρόμο που ακολουθεί και η αξιωματική αντιπολίτευση.

ή

θα ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για έναν πραγματικά άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο στην ελληνική κοινωνία σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, έξω από την φυλακή των μνημονίων και του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, με του εργαζόμενους στο τιμόνι.

Οι καθεστωτικές δυνάμεις, πρώτα από όλα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με την «κεντροαριστερά», όλος αυτός ο εσμός τοξικομανών της εξουσίας, θα κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία και να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.

Η δολοφονική νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής θα προσπαθήσει να νομιμοποιηθεί.

Τα «Ποτάμια», οι «Ελιές» και όλες οι άλλες μεταμορφώσεις της κυρίαρχης πολιτικής θα προσπαθήσουν να ξαναγυρίσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια, από άλλα μονοπάτια στην κοίτη της κυρίαρχης πολιτικής.

ΜΑΥΡΙΖΟΥΜΕ

- Την άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Τιμωρήστε την αδίσταχτη πολιτική τους. Να μην προλάβουν να εφαρμόσουν το καταστροφικό νέο μνημόνιο που υπέγραψαν!

- Την νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Τους φονιάδες του Φύσσα και του Λουκμάν. Τους υποστηριχτές των τραπεζιτών και των εφοπλιστών, την σιδερένια εφεδρεία του κεφαλαίου. Τους συνομιλητές του Σαμαρά και της κυβέρνησης.

- Τις «εναλλακτικές» καθεστωτικές λύσεις όπως το «Ποτάμι», η ΔΗΜΑΡ ή οι ΑΝΕΛΛ.

ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ

- Το νέο εκβιαστικό δίλημμα «ΣΥΡΙΖΑ ή Δεξιά», που προβάλλει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια στιγμή που προτείνει μια κυβερνητική λύση μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και της διαχείρισης του καπιταλισμού και της κρίσης του, δηλώνει ότι αναγνωρίζει και θα πληρώσει το δυσβάσταχτο χρέος, ότι θα «επαναδιαπραγματευθεί» το μνημόνιο. Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει αναγκαστικά σε νέους κύκλους λιτότητας και αντιλαϊκών μέτρων, ταυτίζοντας δραματικά την Αριστερά με την κυρίαρχη πολιτική.

-Την ρηχή και αδιέξοδη αντιπολίτευση του ΚΚΕ, που συστηματικά μένει έξω από τους μεγάλους αγώνες, παραπέμπει την ανάγκη για μεγάλες ανατροπές για το άγνωστο μέλλον της λαικής εξουσίας – συμμαχίας στο όνομα των «αρνητικών κοινοβουλευτικών συσχετισμών», επενδύει στην ηττοπάθεια και την διάσπαση  του  μαχόμενου κόσμου!  

ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ,

Για να ενισχυθούν οι δυνάμεις:

-που από την αρχή βρέθηκαν αδιαπραγμάτευτα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στις απεργίες, στις Πλατείες της οργής, στην αλληλεγγύη, στην αντιφασιστική και αντιρατσιστική πάλη

-που παλεύουν για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει.

-που  παλεύουν για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.

-που παλεύουν για ένα συνολικό, αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ως το μόνο ρεαλιστικό δρόμο για έξοδο από την κρίση σε όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

-που παλεύουν για μια άλλη Αριστερά, ανεξάρτητη από το σύστημα αντικαπιταλιστική και επαναστατική, μετωπική και ενωτική. Για την μετωπική συμπόρευση όλων των δυνάμεων που στρέφονται ενάντια στο νέο κοινωνικό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν, τον ιμπεριαλισμό την ΕΕ, το κεφάλαιο. Για την εξουσία των εργαζόμενων. Για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική

Εργαζόμενες / εργαζόμενοι

Οι φετινές ευρωεκλογές γίνονται μέσα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης. . Η μνημονιακή καταστροφή συνεχίζεται!

Η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 30%, οι απώλειες στους μισθούς και τις συντάξεις φτάνουν το 50%, εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια χωρίς ρεύμα, ανθρωπιστική καταστροφή στη υγεία, δεκάδες χιλιάδες νέοι  εγκαταλείπουν τη χωρά παίρνοντας το δρόμο της ξενιτιάς. Δημόσια αγαθά και στρατηγικές υποδομές ξεπουλιούνται. Η βία και τα ΜΑΤ συνοδεύουν κάθε κυβερνητική απόφαση. Το Φαρμακονήσι στοιχειώνει την ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης, και η στέρηση του δικαιώματος ψήφου στις τοπικές εκλογές από τους μετανάστες, μας ξαναγυρνάει 300 χρόνια πίσω στο «δίκαιο το αίματος». Αν και μας έλεγαν ότι όλα τα κάνουν για «να μειώσουν το χρέος», το ελληνικό χρέος εκτινάχτηκε στο 190% του ΑΕΠ.

Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε αποτελεί στην ουσία ένα νέο επαχθές μνημόνιο με μια νέα δανειακή σύμβαση που θα δέσει τον λαό για 50 χρόνια σε ένα καθεστώς σκληρής λιτότητας, βαθιών αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και μόνιμης επιτροπείας.

Τώρα πια ξέρουμε  γιατί έγιναν όλα αυτά: Για να σωθούν οι τραπεζίτες -Γάλλοι, Γερμανοί και Έλληνες. Για να σωθεί και να γίνει «ανταγωνιστική» η Ευρωζώνη και η ΕΕ στον παγκόσμιο ανταγωνισμό των πολυεθνικών. Για να πληρώσει η εργατική τάξη και ο λαός την κρίση του καπιταλισμού που ξεκίνησε από τις τράπεζες των ΗΠΑ το 2008 και επεκτάθηκε σαν φωτιά σε όλο τον πλανήτη.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: ΦΥΛΑΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων αποκαλύφθηκε πιο καθαρά ο ρόλος της ΕΕ. Η ΕΕ είναι η βασική δύναμη της μισητής τρόικας. Μαζί με το ΔΝΤ, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις του κεφαλαίου έσπειραν τόσα δεινά στον λαό μας:

Η Ευρωπαϊκή Ένωση

• ήταν είναι και θα είναι μηχανισμός του κεφαλαίου και των πολυεθνικών με στόχο την στυγνή εκμετάλλευση των εργαζόμενων στην Ευρώπη. Όλα τα μέτρα υπερεκμετάλλευσης της εργασίας (μείωση μισθών, κατάργηση των συμβάσεων, «ελαστασφάλεια» κ.λπ.) ξεκινάνε από τους κανονισμούς της.
• το ευρώ, το «κοινό νόμισμα» και οι συνθήκες που το συνοδεύουν (Μάαστριχτ, Οικονομική Νομισματική Ένωση κ.λ.π.) είναι όπλο για την επιβολή των πιο αντιδραστικών μέτρων. Συνέβαλε αποφασιστικά στο βάθεμα και στην εξάπλωση της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι «εγγύηση σταθερότητας» αλλά παράγοντας εξάπλωσης της κρίσης, της φτώχιας και της εξαθλίωσης.
• μέσα στην ΕΕ προωθείται με συστηματικό τρόπο, με όπλο τις οδηγίες και τις αποφάσεις της, από τα μεγάλα ντόπια και ξένα πολυεθνικά συμφέροντα η καταστροφή ολόκληρων κλάδων παραγωγής, η αναδιάρθρωσή άλλων και η συγκέντρωσή τους στα χέρια των ισχυρών του πλούτου. Αυτό έγινε με την αγροτική παραγωγή (ποσοστώσεις, νέα ΚΑΠ), την κτηνοτροφία (για παράδειγμα η πρόσφατη απόφαση για το γάλα), τα ναυπηγεία, την ΛΑΡΚΟ, την ΔΕΗ, τα φαρμακεία κλπ.
• έχει ρατσιστική πολιτική. Η Ευρώπη- φρούριο («Frontex», Δουβλίνο ΙΙ κλπ) οδηγεί στις Λαμπεντούζες, τα Φαρμακονήσια, τις εκατόμβες μεταναστών και προσφύγων, διαιρεί βαθιά ντόπιους και μετανάστες εργάτες για να κυριαρχεί πάνω σε όλους η εργοδοσία.
• ανοίγει το δρόμο στο φασισμό. Από την Λεπέν μέχρι την Ουκρανία, οι πολιτικές της ευνοούν τους φασίστες. Δεν δίστασε να στηρίξει απροκάλυπτα της φασιστικές συμμορίες στην Ουκρανία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των εταιρειών της.
• καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας, και λαϊκής κυριαρχίας. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από τους τραπεζίτες και τις πολυεθνικές, με σκληρή επιτροπεία για όλες τις χώρες
• προωθεί και ενισχύει αποφασιστικά τον ρόλο των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών χωρών και του κεφαλαίου τους, και σε πρώτη γραμμή της Γερμανίας, βαθαίνοντας την ανισοτιμία και τους ανταγωνισμούς. Με την «Κοινή Εξωτερική Πολιτική» προωθούνται ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις όπως πρόσφατα στην Κεντρική Αφρική.
• καταστρέφει την φύση και το περιβάλλον. Με το άνοιγμα των αγορών προωθεί τα μεταλλαγμένα, τον έλεγχο των πολυεθνικών τροφίμων, την συγκέντρωση της γης σε νέους τσιφλικάδες-αγρότες επιχειρηματίες.

Το νέο ΕΣΠΑ, που παρουσιάζεται σαν πανάκεια «ανάπτυξης», είναι απόλυτα προσανατολισμένο στις ανάγκες των τραπεζιτών και των επιχειρηματιών. Προσανατολίζει την οικονομική και παραγωγική δραστηριότητα στην εξυπηρέτηση των κερδοσκοπικών βλέψεων του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου παραβλέποντας για τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, επιβάλει την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, συμβάλλει τα μέγιστα στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και τον ευτελισμό της αξίας της εργατικής δύναμης (ωφελούμενοι κλπ.). Αποτελείμηχανισμό επιβολής των μνημονίων και των άλλων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, καθώς η «εκταμίευσή του» συνδέεται –μέσω των «αιρεσιμοτήτων»- άρρηκτα με την εφαρμογή των βάρβαρων αυτών πολιτικών.

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ = ΔΙΑΡΚΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης μέσα από την λεγόμενη «οικονομική διακυβέρνηση» κατοχυρώνεται –ακόμα και συνταγματικά- η εξοντωτική λιτότητα, οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, η ακρωτηριασμένη δημοκρατία. Η υποχρέωση για «ελλείμματα 0,5% του ΑΕΠ», η υποχρέωση για 1/20 μείωση του χρέους κάθε χρόνο και η μόνιμη επιτροπεία μέχρι να αποπληρωθεί το 75% του χρέους, τα σχέδια για τραπεζική ένωση, τα πρόστιμα, η περικοπή των όποιων κονδυλίων του ΕΣΠΑ.

 ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ  Ε.Ε.

Για αυτό απαιτείται αγώνας για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.  Δεν μπορεί αλλιώς να καταργηθεί το μνημόνιο και οι αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις. Δεν μπορεί αλλιώς να έχουμε αξιοπρεπείς μισθούς και δημόσια αγαθά.

- Η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, ούτε αλλάζει από τα μέσα. Υψώνεται σαν μηχανισμός του κεφαλαίου πάνω στις διεθνοποιημένες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και τις ενισχύει. Είναι βαθιά αντιδημοκρατικός, δεμένος με χίλια νήματα με τις πολυεθνικές, τους ευρωπαίους βιομήχανους, με τα λόμπυ του χρήματος..

Όσο και εάν σκυλιάζουν οι καθεστωτικές δυνάμεις ότι οποιαδήποτε ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ θα οδηγήσει στην καταστροφή, η μεγαλύτερη καταστροφή θα είναι να παραμείνουμε στην ΕΕ, να συνεχίσουμε σε αυτό τον δρόμο. Αντίθετα, η έξοδος από το ευρώ και η αποδέσμευση από την ΕΕ θα ανακόψει μια πορεία καταστροφής, θα κατοχυρώσει ξανά τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία, θα επιτρέψει στην εργαζόμενη πλειοψηφία να μπει μπροστά και να αξιοποιήσει, με βάση τον δικό της δημοκρατικό κοινωνικό σχεδιασμό, τις συλλογικές παραγωγικές δυνατότητες του τόπου προς όφελός της. Δεν θα είναι δρόμος «απομόνωσης» αλλά ισότιμης αλληλέγγυας και διεθνιστικής συνεργασίας με τους λαούς και τα κινήματα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο. Θα ανοίξει έναν άλλο δρόμο απελευθέρωσης των εργαζόμενων από τα δεσμά του κέρδους και της εκμετάλλευσης, για την εξουσία των εργαζόμενων.

Από την έξοδο από την ΕΕ έχει συμφέρον η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τα συμφέροντα τους απαιτούν κατάργηση όλων αυτών των αντιδραστικών συνθηκών και των μηχανισμών που τους επιβάλλουν. Ο μόνος που δεν έχει συμφέρον είναι η αστική τάξη, η ολιγαρχία του πλούτου, αυτοί που ξεκοκάλισαν το δημόσιο πλούτο, εκμεταλλεύτηκαν τους εργαζόμενους και μας οδήγησαν στα μνημόνια. Η έξοδος από την ΕΕ θα είναι ένα μεγάλο χτύπημα γι όλους αυτούς, γιατί σε αυτήν στηρίζουν την βάρβαρη πολιτική τους.

Συγκρουόμαστε με τον λεγόμενο «ευρω-σκεπτικισμό» των φασιστών, της ακροδεξιάς ή των αστικών εθνικιστικών αντιλήψεων. Όλοι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για μια καλύτερη διαπραγμάτευση της δικής τους αστικής τάξης μέσα στην ΕΕ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Η έξοδος από το ευρώ, η απειθαρχία στις συνθήκες και η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι βασικός κρίκος σε ένα πρόγραμμα που βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού και έρχεται σε ρήξη με τα συμφέροντα των βιομήχανων, των τραπεζιτών, των δανειστών και του κεφαλαίου.

Αυτό το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα βγαίνει μέσα από την εμπειρία των μεγάλων κινημάτων και έχει σαν βασικούς στόχους:

• Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης ΕΕ-ΔΝΤ και κάθε κυβέρνησης που προωθεί την επίθεση του κεφαλαίου.
• Μονομερής κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών τους νόμων.
• Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
• Αντικαπιταλιστική ρήξη / αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την Ε.Ε..
• Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που κλείνουν και απολύουν, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό – λαϊκό έλεγχο. Καμιά ιδιωτικοποίηση, να επιστρέψουν όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν.
• Άμεσα μέτρα βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων και του λαού. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, με πρώτο βήμα την επιστροφή στα επίπεδα του 2009. Κατοχύρωση των Συλλογικών Συμβάσεων, κατάργηση της ελαστικής και μαύρης εργασίας. Μείωση της φορολογίας για τους εργαζόμενους, κατάργηση των χαρατσιών και του ΦΠΑ, με διπλασιασμό της φορολογίας για το κεφάλαιο. Διαγραφή των χρεών των άνεργων και φτωχών προς τις τράπεζες, κανένας εργαζόμενος χωρίς σπίτι.
• Άμεσα μέτρα για την μείωση της εφιαλτικής ανεργίας. Κάλυψη όλων των κενών θέσεων στο δημόσιο για παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια. Μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης και των ωρών δουλειάς. Δημόσιες επενδύσεις για τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες με αξιοποίηση των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων της κοινωνίας ενάντια στους περιορισμούς του κεφαλαίου και της ΕΕ. Πλήρη κοινωνική ασφάλιση-περίθαλψη και επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους και για όλο το διάστημα της ανεργίας. Απαγόρευση των απολύσεων.
• Παλεύουμε ενάντια στην αντιδραστική αναμόρφωση του κράτους και τον Καλλικράτη, την διαρκή τρομοκρατία στους λαϊκούς αγώνες για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες ενάντια στον σύγχρονο απολυταρχισμό του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ολοκληρωτική αντιπαράθεση με το σάπιο και υποταγμένο στα μεγάλα συμφέροντα αστικό πολιτικό σύστημα. Τιμωρία όσων υπηρέτησαν το σύστημα, συνεργάστηκαν με την τρόικα και ευθύνονται για τη σημερινή εξαθλίωση. Δημοκρατία των εργαζόμενων, πρώτα από όλα στους τόπους δουλειάς. Όργανα της άμεσης, εργατικής δημοκρατίας αιρετότητα και ανακλητότητα για τους πολιτικούς αντιπρόσωπους, κατάργηση κάθε προνομίου.
• Παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και άμεση καθιέρωση νομιμοποίησης όλων των μεταναστών. Κανένας άνθρωπος «λαθραίος», και κανένας μετανάστης χωρίς χαρτιά.  Ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα σε έλληνες και μετανάστες,  μη αποδοχή των συνθηκών του Δουβλίνου, της Σένγκεν, του Συμφώνου μετανάστευσης, της Frontex. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όχι στην πολιτική των επαναπροωθήσεων, όχι στην Ευρώπη – φρούριο.
• Αγώνας για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών  και του ρατσισμού, που αποτελούν  βασικό όπλο για τη διαίρεση και εκμετάλλευση ντόπιων και ξένων εργαζομένων.
• Όχι στην ΚΑΠ, που ξεκληρίζει την μικρομεσαία αγροτιά.. Μέτρα για να καλλιεργηθεί η γη από την μικρή και φτωχή αγροτιά και για να ζήσουν τα αυτοαπασχολούμενα λαϊκά στρώματα με τους συνεταιρισμούς τους. (φτηνά εφόδια, κατώτερη τιμή για τα προϊόντα με διατίμηση στην πώληση κλπ).
• Υπεράσπιση της φύσης και του περιβάλλοντος από τη ληστρική επιδρομή του κεφαλαίου και των «επενδυτών». Όχι στην καταστροφή του Ελληνικού. Όχι στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική. Όχι στα εργοστάσια απορριμμάτων στην Αττική
• Υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών και όλων των ανθρώπων που υφίστανται διακρίσεις λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους.
• Έξοδος από το ΝΑΤΟ, κλείσιμο των βάσεων, καταδίκη και άρνηση συμμετοχής στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο, επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων από το εξωτερικό. Αποτροπή της απειλής ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή μας, διάλυση του άξονα Ελλάδας - Ισραήλ. Όχι στο νέο σχέδιο Ανάν που επιχειρεί για μια ακόμα φορά την διχοτόμηση και την επιβολή ιμπεριαλιστικών λύσεων στην Κύπρο. Για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένους στρατούς (ελληνικό και τουρκικό) και βάσεις, χωρίς παρουσία του ιμπεριαλισμού με ισοτιμία και σεβασμό στα δικαιώματα των κοινοτήτων της.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

Το πρόγραμμα αυτό σημαίνει έναν άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο για την κοινωνία, με τις δυνάμεις της δουλειάς στο τιμόνι. Η πάλη για την υλοποίησή του οδηγεί σε συνολική σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου και τους υπερεθνικούς «προστάτες του».. Δεν είναι πρόγραμμα κυβερνητικής διαχείρισης στα πλαίσια του συστήματος Η πορεία αυτή απαιτεί ένα ρωμαλέο και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα. Την αυτοοργάνωση του εργαζόμενου λαού. Θα στηρίζεται σε νέους λαϊκούς θεσμούς εξουσίας, που γεννιούνται μέσα στον αγώνα, στον εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Όσο δυναμώνουν οι αγώνες θα αποσπούμε κατακτήσεις, θα ανοίγει ο δρόμος για ευρύτερες ανατροπές, για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνία, για την κυβέρνηση και την εξουσία των εργαζομένων, για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΜΕΤΩΠΙΚΗ  ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ!

Όλες αυτές οι ανατροπές είναι σήμερα όχι μόνο απόλυτα αναγκαίες αλλά και δυνατές. Το έχουν δείξει οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι, η αγροτιά με τους αγώνες τους, με όλες τις μεγάλες και μικρές αποκοτιές τους στη διάρκεια του παρατεταμένου παλλαϊκού ξεσηκωμού. Για αυτό χρειάζεται μια Αριστερά, που θα είναι η ραχοκοκκαλιά αυτού του ξεσηκωμού. Με πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής, βγαλμένο μέσα από τους αγώνες του λαού, που δείχνει καθαρά τον αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο, το πολιτικό σύστημα. Η Αριστερά που δεν ζητούσε απλώς να εκπροσωπήσει εκλογικά την οργή, αλλά να τη μετασχηματίσει σε κίνημα και αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εκλογική του άνοδο, δεν μπορεί να δώσει προοπτική στις ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού. Η πρόταση του είναι ο πλήρης συμβιβασμός με τους δανειστές, η αποδοχή του ευρώ και του πλαισίου της ΕΕ, η αποδοχή και αποπληρωμή του ληστρικού χρέους. Αυτή η υποταγή στα ιερά και τα όσια των στρατηγικών επιλογών της αστικής τάξης οδηγεί αναπόφευκτα σε πολιτικές λιτότητας και νέα μνημόνια. Παράλληλα, μέσα στο κίνημα, καλλιεργεί τη λογική της ανάθεσης στην μελλοντική κυβέρνηση οδηγώντας στην παθητικοποίηση και την ενσωμάτωση της δυναμικής του.  Γι’ αυτό και δεν μπορεί να δώσει πραγματικά διαφορετική πολιτική προοπτική.

Το ΚΚΕ από την άλλη επενδύει στην ηττοπάθεια και τη διάσπαση των αγωνιζόμενων δυνάμεων. Δηλώνει διαρκώς ότι καμιά αλλαγή δεν είναι εφικτή σήμερα, παραπέμποντας όλους τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους του κινήματος (διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ΕΕ κλπ) στο ακαθόριστο μέλλον της «λαϊκής εξουσίας». Την ίδια στιγμή αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι κάθε μεγάλη αναμέτρηση («πλατείες», απεργία διάρκειας των καθηγητών) και την ενωτική δράση μέσα στο κίνημα,. υπονομεύοντας αντικειμενικά την ανάπτυξη επικίνδυνων πολιτικά αγώνων..

Μια άλλη Αριστερά είναι αναγκαία για τον λαό. Μέσα από τους αγώνες αναδείχτηκε η αξία των πολιτικών τοποθετήσεων και του προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που επέμεινε εξαρχής ότι η κατάργηση των μνημονίων πρέπει να πάει χέρι- χέρι με τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ και την αποδέσμευση από την ΕΕ. Άλλες δυνάμεις, ρεύματα και αγωνιστές, συνειδητοποίησαν την ανάγκη ρήξεων με τη λογική του ευρωμονόδρομου. Αριστερές αναζητήσεις όλο και περισσότερο δεν χωρούν στο πλαίσιο των κομμάτων της κοινοβουλευτικής Αριστεράς.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για την μετωπική συμπόρευση όλων όσων παλεύουν για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο χωρίς χρέος και μνημόνια, χωρίς ευρώ, έξω από την ΕΕ, ενάντια στο κεφάλαιο και τον καπιταλισμό. Η οικοδόμηση μιας αριστεράς, που την κατάθεση αγώνα, οργής και ελπίδας που έχει κάνει ένας ολόκληρος λαός, θα την κάνει μαγιά για ένα σήμερα ανατροπής και ένα αύριο επαναστατικών αλλαγών και συλλογικής δημιουργίας.

Σε αυτές τις εκλογές μπορεί και πρέπει να καταγραφεί αυτό το ρεύμα. Το ρεύμα των αγώνων, της αντι-ευρώ και της αντι-ΕΕ πάλης, του άλλου αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού δρόμου, της σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής προοπτικής.

Ούτε απελπισία και παραίτηση, ούτε αναμονή και ανάθεση στην όποια «κυβερνητική αλλαγή», αγώνας τώρα, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, συντονισμός.

Για μια έξοδο από την κρίση στην υπηρεσία των αναγκών του εργαζόμενου λαού. Για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας,  για να περάσουν ο πλούτος, η ιδιοκτησία, και η εξουσία από το κεφάλαιο στον κόσμο της εργασίας. Για μια  κοινωνία που όλα τα βασικά κοινωνικά αγαθά μπορεί να τα εξασφαλίσει μόνιμα για όλους και για όλες μας.

ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ,

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΣΤΥΓΝΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑΣ. 

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ  ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ  ΚΑΙ ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ

Ο προεκλογικός κρετινισμός της κυβέρνησης δε θα περάσει!

Ξεπερνά κάθε όριο πολιτικού κρετινισμού η νέα προεκλογική αστειότητα της κυβέρνησης που ακούει στο όνομα «έξοδος στις αγορές» και «τέλος των μνημονίων». Σύμφωνα με την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν, η έκδοση ελληνικών ομολόγων λίγο -πολύ θα σημάνει το τέλος της εποχής των μνημονίων και αποδεικνύει ότι  «οι θυσίες πιάνουν τόπο». Στο ίδιο κλίμα έρχονται και δηλώσεις στήριξης του ΔΝΤ, της Κομισιόν, της Άλφα Μπανκ και διεθνών χρηματοπιστωτικών κύκλων…

Ξεπερνά τα όρια του θράσους το να διακηρύσσει κάποιος το «τέλος της εποχής του μνημονίου», όταν πριν 2 εβδομάδες ψήφισε ένα μίνι –μνημόνιο και όταν έχει γίνει σαφές ότι μετά τις εκλογές θα διαλυθούν όποιες κατακτήσεις εργαζομένων έχουν απομείνει! Και τι δεν έχει προαναγγελθεί επί της ουσίας για μετά τις 25 Μαΐου: απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων, νέες απολύσεις στο δημόσιο και πλήθος άλλα μέτρα που θα κάνουν τη ζωή των εργαζόμενων ακόμα χειρότερη, ακριβώς για να συνεχίσουν να ικανοποιούνται απρόσκοπτα οι υποχρεώσεις της χώρας στους δανειστές.

Ό,τι και να λέει η κυβέρνηση η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Μετά από 4 χρόνια μνημονιακής πολιτικής, το χρέος έχει φτάσει τα 349 δις αντί για 299 δις το 2009, το ποσοστό χρέους επί του ΑΕΠ στο 190% αντί 129% το 2009 και το ΑΕΠ της χώρας έπεσε στα 185 δις αντί για 231 δις το 2009, και όλα αυτά με το βάρος της κρίσης να πέφτει στους εργαζομένους, τη στιγμή που για κάθε πακέτο δισεκατομμυρίων ευρώ που χαριζόταν στις τράπεζες, τα δικαιώματα των εργαζομένων σαρώνονταν.  Αυτή την καταστροφή απαίτησε η σημερινή προεκλογική «έξοδος» στις αγορές και αυτή την καταστροφή θα εξακολουθήσουν να βιώνουν οι εργαζόμενοι. Στις αγορές βγαίνει μια χώρα με ανεργία 27,5%, αντί 9% το 2009 και με την αγοραστική δύναμη των μισθωτών κατά 37% μειωμένη. Με την εργοδοτική τρομοκρατία να κυριαρχεί στις επιχειρήσεις, με το δημόσιο πλούτο να ξεπουλιέται και τα δημόσια αγαθά να διαλύονται.

Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης, των διεθνών οργανισμών και των τραπεζών, αποδεικνύουν μόνο τη στήριξη που της προσφέρουν αυτά τα κέντρα και επιβεβαιώνουν όχι κάποια ρήξη με την εποχή του μνημονίου, αλλά ακριβώς τη συνέχεια της.  Άλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση τονίζει ότι «η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί»…

Αποκρύπτει η κυβέρνηση ότι στην ουσία και ο σημερινός δανεισμός θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους και ότι η πολιτική που ασκείται σήμερα όχι μόνο δε θα αλλάξει, αλλά θα συνεχιστεί με αμείωτη ένταση. Τίποτα δεν μπορεί να πάει αλλιώς όσο εξακολουθεί να μην τίθεται το ζήτημα της διαγραφής του χρέους, κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη ρήξη και την έξοδο από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, και αν δεν υπάρξει πραγματική σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου και τους υπερεθνικούς προστάτες του.

Ο προεκλογικός κρετινισμός της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσει. Ούτε απελπισία και παραίτηση, ούτε αναμονή και ανάθεση στην όποια «κυβερνητική αλλαγή», αλλά αγώνας τώρα, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, συντονισμός. Με την  ενίσχυση του ρεύματος των αγώνων, της αντι-ευρώ και της αντι-ΕΕ πάλης, του άλλου αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού δρόμου, της σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής προοπτικής, μπορούμε να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και την πολιτική της!

Οι δίκαιοι αγώνες δεν κρίνονται από τα δικαστήρια. Όχι στις εκδικητικές διώξεις των απεργών στη Χαλυβουργία.

Οι  βαριές καταδίκες των ηρωικών απεργών της ελληνικής χαλυβουργίας δείχνουν καθαρά πως ένα ολόκληρο σύστημα έχει πέσει για να συντρίψει όποιον δεν συμμορφώνεται στις υποδείξεις της υποταγής, όποιον παλεύει πραγματικά ξεπερνώντας τον κώδικα της ήττας των "συμβολικών ενεργειών με ημερομηνία λήξης" του εργατοπατερισμού των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ  χωρίς στόχους ανατροπής, χωρίς προϋποθέσεις κοινωνικής και ταξικής συσπείρωσης, χωρίς οργάνωση.

 

Είναι μία φρονηματικού τύπου καταδίκη που έρχεται να τρομοκρατήσει την κοινωνία που αντιστέκεται σαν συνέχεια στις απαγορεύσεις των απεργιών και των συγκεντρώσεων, στην καταστολή των διαδηλώσεων, στις διώξεις αγωνιστών. 

Ο πολύμηνος αγώνας των Χαλυβουργών ακόμη και αν δεν κατάφερε να φτάσει στο τέλος και να νικήσει έδειξε τι σημαίνει πραγματικός αγώνας..

Γι'αυτό λύσσαξε η κάστα των βιομηχάνων, οι κυβερνητικοί  τους υπάλληλοι και οι δικαστές!

Οι εργάτες στη Χαλυβουργία έπρεπε να τιμωρηθούν παραδειγματικά, επειδή σήκωσαν στις πλάτες τους  έναν σημαντικό και κρίσιμο αγώνα στον ιδιωτικό τομέα που διεκδικούσε τα  αυτονόητα. Δουλειά, ψωμί για τα παιδιά τους και αξιοπρέπεια.

Κύριοι βιομήχανοι, υπηρέτες πολιτικοί, πιασμένοι δικαστές. Ότι και να κάνετε δεν μπορείτε να σβήσετε από το νου και τη καρδιά της εργατικής τάξης και όλου του λαού τους υπερήφανους Χαλυβουργούς. Θα σας κυνηγάει για πάντα  ντροπή αυτής της απόφασης.

Για την εργατική τάξη το θέμα δεν τελειώνει εδώ. Χρειάζεται άμεσα να οργανωθεί ένα νέο μεγάλο κύμα καταγγελίας της  καταδίκης, με δράσεις τις αμέσως επόμενες ημέρες. 

Η κυβέρνηση και οι σάπιοι δικαστές πρέπει να  απολογηθούν για τη στάση τους.

Συνεχίζουμε με αγώνα και αλληλεγγύη, ώσπου να ανατραπεί αυτή η πολιτική, ώσπου να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία που ο Μάνεσης και η τάξη του 

​θα πεταχτούν στα σκουπίδια της ιστορίας.

Το σύνθημα "ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ" αποκτά την πραγματική του διάσταση όταν ο ρεβανσισμός του κράτους των εισαγγελέων και των αστυνομικών επιχειρεί να εκδικηθεί για λογαριασμό της κυβέρνησης και των καπιταλιστών ένα δίκαιο αγώνα. Γι'αυτό τώρα το φωνάζουμε πιο δυνατά.

Ανεπιθύμητη η Μέρκελ, εκπρόσωπος των πολυεθνικών, της Ε.Ε., του Γερμανικού Ιμπεριαλισμού

Ανακοινώθηκε ότι την Παρασκευή 11/4 θα επισκεφτεί τη χώρα μας η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ. Η επίσκεψη αυτή γίνεται με σκοπό την επιβράβευση της επίθεσης στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα της παρούσας αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Μια επίθεση που σηματοδοτήθηκε από τα διαδοχικά μνημόνια, την απομύζηση του λαϊκού εισοδήματος, τη διόγκωση της ανεργίας, τη διάλυση κάθε δημόσιου αγαθού (υγεία, παιδεία κ.ο.κ.), τη στέρηση κάθε ονείρου από τη νεολαία, την επανεμφάνιση της μετανάστευσης, τα συνεχή αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα εντός κι εκτός Βουλής, την στυγνή επιτροπεία των ιμπεριαλιστικών οργανισμών μέσω των νέων γκαουλάϊτερ Ράϊχενμπαχ, Φούχτελ κλπ, την  ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, το χτύπημα σε κάθε δημοκρατική κατάκτηση του προηγούμενου αιώνα.

Η κυρίαρχη εκπρόσωπος του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, του νέου βάρβαρου γερμανικού  οικονομικού ράιχ και του ευρωσφαγείου επιδιώκει να «νουθετήσει» τον ταλαιπωρημένο λαό. Να τον χλευάσει για τους αγώνες του ενάντια στην βαρβαρότητα που του επιβάλλεται, να υποδείξει την ακολουθούμενη πολιτική ως μόνη δυνατή επιλογή, να εξαγγείλει τη συνέχιση αυτής της πολιτικής για τουλάχιστο 50 χρόνια ακόμη. Να εκβιάσει τους εργαζόμενους γι’ άλλη μια φορά με το ψευτοδίλημμα ΕΕ ή χάος, συνέχιση της ίδιας πολιτικής ή καταστροφή.

Έρχεται για να παρέχει απλόχερα τη στήριξη της στους ντόπιους συνεργάτες της. Πρώτα – πρώτα στο βασικό πυλώνα προώθησης της πολιτικής της ΕΕ την μαύρη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου που δοκιμάζεται από τη λαϊκή οργή. Θέλει να «χρυσώσει το χάπι» του νέου κύματος της αντεργατικής επίθεσης με το πλαστό επιχείρημα της δήθεν εξόδου από την κρίση και της εξόδου στις αγορές. Αλλά και να «σφίξει το χέρι» σε όλους όσους συμβάλλουν  στην εφαρμογή του αντεργατικού σχεδίου, όπως τα ΜΜΕ-φερέφωνα, τις εφεδρείες της αστικής πολιτικής, τους θεσμικούς εκπροσώπους της ταξικής συνεργασίας.

Η πρόκληση για το εργατικό – λαϊκό κίνημα και την αριστερά είναι τεράστια. Όλοι όσοι έχουν δοκιμαστεί και συνεχίζουν να «ματώνουν» από το εξελισσόμενο έγκλημα σε βάρος των εργατικών –λαϊκών δικαιωμάτων οφείλουν να δώσουν μια ηχηρή απάντηση στην κα Μέρκελ και ότι αυτή εκπροσωπεί: Είστε εχθροί μας και γι’ αυτό ανεπιθύμητοι. Η Μέρκελ κι ότι εκφράζει πρέπει να λείψει, να ηττηθεί, να πάρει τους ντόπιους συνεργάτες της και να εξαφανιστούν μαζί με τα μνημόνια, την τρόϊκα και το χρέος – βραχνά για την λαϊκή πλειοψηφία.

Καλούμε όλα τα συνδικάτα, τους ανέργους, το φοιτητικό κίνημα, τους μαθητές, όλη τη νεολαία, κάθε συλλογικότητα του εργατικού και λαϊκού κινήματος να καλέσουν σε μεγάλη κινητοποίηση ενάντια στην προσβολή που συνιστά η επίσκεψη Μέρκελ.

Ειδικά η αριστερά φέρει ιστορική ευθύνη και πρέπει να σηκώσει το γάντι. Εν όψει μάλιστα της σφόδρα πιθανολογούμενης νέας απαγόρευσης της κινητοποίησης την Παρασκευή 11/4, όπως συνηθίζει να κάνει η κυβέρνηση, οφείλει να καλέσει σε συγκέντρωση και πορεία ενάντια σ’ αυτή τη βάρβαρη πολιτική και την βίαιη προσβολή του δημοκρατικού δικαιώματος στη διαδήλωση και στην πολιτική έκφραση.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα είναι γι΄ άλλη μια φορά εκεί. Καλούμε συγκέντρωση την Παρασκευή 11/4 και ώρα 17.30 στην πλ. Κλαυθμώνος.

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΕΕ – ΔΝΤ.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΕΡΚΕΛ    

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

«Εθνικοί στόχοι» με το στρατό κατά του λαού

Πριν από λίγες μέρες, από επίσημα χείλη μάθαμε ότι η κυβέρνηση «εθνικού στόχου» Σαμαρά-Βενιζέλου, μαζί με το «αριστερό» δεκανίκι της, τη ΔΗΜΑΡ, θέλησαν επανειλημμένα να κατεβάσουν το στρατό εναντίον του λαού. Ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΝ σε δηλώσεις του, είπε μεταξύ άλλων ότι δεν ήταν μόνο η περίπτωση της παρέλασης της Θεσσαλονίκης, όπου κατέβηκαν στο δρόμο δυνάμεις του στρατού, όχι για να παρελάσουν, αλλά για λόγους ασφαλείας. Είπε επίσης ότι και άλλες φορές υπήρχαν σκέψεις για χρήση του στρατού εναντίον του λαού, για «ασφάλεια» σε καιρό ειρήνης.

Δεν είναι προς έκπληξη, εμείς δεν πέσαμε από τα σύννεφα όταν μαθεύτηκε ότι η κυβέρνηση είναι ακροδεξιά, ούτε πιστεύουμε ότι η αποπομπή του Μπαλτάκου ή και  του Κρανιδιώτη από την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά ψηφοδέλτια αποχρωματίζει το φαιό από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και από τους πρώην (και νυν ή μελλοντικούς) συνεργάτες τύπου ΔΗΜΑΡ.

Η ακραία βία με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση όποιον αντιστέκεται, όποιον διαμαρτύρεται και όποιον διεκδικεί τη ζωή του με αξιοπρέπεια, είναι επίσης δεδομένη. Η καθαρή ένδειξη ότι σκέφτηκαν να εγκαθιδρύσουν και τυπικά χούντα, με την παρουσία στρατευμάτων στους δρόμους, απλώς επιβεβαιώνει όσα μέχρι τώρα ήταν γνωστά. Έτσι και αλλιώς, από το Δεκέμβρη του ’08 και μετά, κάθε εργατική κινητοποίηση θέτει τις ένοπλες δυνάμεις σε επιφυλακή.

Γι αυτό και για μύρια όσα άλλα πρέπει να τους ανατρέψουμε. Όχι απλώς γιατί είναι καθαρό ότι «δεν πέφτουν» από μόνοι τους, όπως περιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ ή φοβάται το ΚΚΕ, αλλά γιατί δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Με μαχητικές απεργίες και διαδηλώσεις όπως στις 9 Απρίλη, με αμφισβητήσεις απαγορεύσεων και «κόκκινων ζωνών», που όλο και συχνότερα εμφανίζονται μέσα στις ίδιες μας τις πόλεις.

Κάθε φορά θα φτάνουμε και λίγο πιο μακριά. Μαχητικά και ανατρεπτικά, μέχρι να νικήσουμε.

Πέφτουν οι ακροδεξιές μάσκες

Σχετικά με τις αποκαλύψεις που αφορούν στη συνάντηση του ταγματάρχη της ναζιστικής συμμορίας με τον στρατηγό της κυβέρνησης, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Πρώτο: καταρρίπτεται  με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο η αντισυστημική ρόμπα που συστηματικά επιχειρεί να ενδυθεί η Χ.Α. Ποιος "εχθρός του συστήματος" θα συναντούσε μυστικά το (ακρο)δεξιό χέρι του πρωθυπουργού της χώρας, τη στιγμή  που είναι σε εξέλιξη η πιο άγρια και ανελέητη επίθεση στους εργαζόμενους και την πλειοψηφία της κοινωνίας;

Δεύτερο: αποκαλύπτεται ότι στην πραγματικότητα καμιά πραγματική διάθεση να ξεριζώσει το φασισμό δεν είχε η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ότι η ΝΔ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις δικαστικές διώξεις για να σταματήσει την εκλογική διαρροή προς τη Χρυσή Αυγή την οποία αντιμετώπιζε ως συγγενή πολιτική χώρο.

Τρίτο: ξηλώνεται όλο το επικοινωνιακό πλαίσιο που επιχειρούσε να οικοδομήσει ένα "αντιφασιστικό"- δημοκρατικό προφίλ για την κυβέρνηση και τον Σαμαρά-Βενιζέλο, εξαιτίας των διώξεων στον ηγετικό πυρήνα της συμμορίας.

Τέταρτο: Φανερώνεται η άμεση σχέση και εξάρτηση της δικαιοσύνης και των λειτουργών της από τις στοχεύσεις, τα σχέδια και τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού και των συμφερόντων που εξυπηρετεί. Κατά παραγγελία διώξεις και απαλλαγές αυτή είναι η "¨ανεξαρτησία" ενός δικαστικού συστήματος που διώξει διαδηλωτές και βγάζει παράνομες τις απεργίες.

Πέμπτο: όσο και να αναζητάει δεκανίκια η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, κανένα δεν της είναι αρκετό πια. Προφανώς, δεν θα πέσουν από τη φιλική κουβέντα μεταξύ δύο φασιστών, άσχετα που ο ένας εκ των δύο είναι ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού. Αυτό που μπορεί και πρέπει να τους ρίξει και θα το κάνει, είναι οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις, οι πορείες που θα αμφισβητούν στην πράξη το καθεστώς τους, όπως η προχτεσινή ενάντια στο ECOFIN και το κολαστήριο ΕΕ-ευρώ που θώπευε τους νεοναζί, τη «χρυσή εφεδρεία» του και συνεχίζει να το κάνει.

Η ναζιστική συμμορία προσπαθεί να αξιοποιήσει τις αποκαλύψεις για να τεκμηριώσει τους  ισχυρισμούς της περί σκευωρίας, ώστε να αθωωθούν οι κατηγορούμενοι όχι τόσο από τα δικαστήρια όσο μέσω της ενίσχυσης των εκλογικών της ποσοστών.

Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά ότι η Χ.Α δεν είναι τίποτε παραπάνω αλλά το μαντρόσκυλο του συστήματος και των αφεντικών. Αυτό που ταΐζουν για να τρομοκρατούν το λαό, την Αριστερά και τους αγωνιστές. Οι εργαζόμενοι  στο Πέραμα και οι άνεργοι στη ζώνη που τους τάζουν στους εφοπλιστές για ένα κομμάτι ψωμί το γνωρίζουν. Ο φασισμός και ο ναζισμός νικιούνται μόνο στους εργασιακούς χώρους, στις αίθουσες διδασκαλίας, στις απεργίες, στην καθημερινή μάχη της συνειδητοποίησης ότι η ΧΑ ούτε αντισυστημική είναι, ούτε μπορεί κανείς να επικαλείται δικαιολογίες του τύπου «δεν ήξερα τι ψήφιζα».

Mόνο το λαϊκό κίνημα, ο μαχητικός του χαρακτήρας, ο αντικαπιταλιστικός του προσανατολισμός και περιεχόμενο μπορούν μέσα από τη διεκδίκηση των κοινωνικών αναγκών και των εργατικών δικαιωμάτων, να ξαναστείλουν στα υπόγεια της ιστορίας να ναζιστικά αποβράσματα που στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης ξανασηκώνουν κεφάλι σε Ελλάδα και Ευρώπη.