Ένα μήνα μετά την εκλογή της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη συνθηκολόγησή της στην Ευρωομάδα (Γιούρογκρουπ) έδειξε ότι δεν υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης της καταστροφικής μνημονιακής πολιτικής στα πλαίσια της δέσμευσης της πληρωμής του χρέους και εντός της ΕΕ και της ευρωζώνης. Η κυβέρνηση με τις επιλογές της αφήνει ανέγγιχτα τα θεμέλια της κοινωνικής εξαθλίωσης, της φτώχειας και της ανεργίας των 1,3 εκατομμυρίων. Καμιά προπαγάνδα δεν μπορεί να το κρύψει αυτό, καμιά απαίτηση για ανοχή και υπομονή δεν μπορεί γίνει αποδεκτή.
Η πρώτη μεγάλη υπαναχώρηση ήταν η δέσμευση από τον Α. Τσίπρα στις προγραμματικές δηλώσεις ότι το χρέος θα πληρωθεί, αποδεχόμενος έτσι ότι είναι βιώσιμο και οι απαιτήσεις των δανειστών νόμιμες. Εν συνεχεία ήρθε η επαχθής συμφωνία παράτασης του μνημονίου, των δανειακών συμβάσεων και της επιτροπείας. Και τέλος οι «μεταρρυθμίσεις», που περιλαμβάνονται στην επιστολή Βαρουφάκη (24/2/2015)
Η χθεσινή επιστολή της ελληνικής κυβέρνησης προς τους λεγόμενους «θεσμούς», όπως βαφτίστηκε προπαγανδιστικά η κακόφημη Τρόικα, έρχεται να δείξει πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει στον μνημονιακό κατήφορο σε μια ρημαγμένη κοινωνία, ακυρώνει το πρόγραμμά της κι έρχεται να προωθήσει, με τον δικό της τρόπο, τις αστικές αντιδραστικές αναδιαρθώσεις («μεταρρυθμίσεις»). Η κυβέρνηση με τη χθεσινή της επιστολή:
• Δεσμεύεται να «μεταρρυθμίσει το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα, με σκοπό την αποσυμπίεση της κατανομής των μισθών μέσω της βελτίωσης της παραγωγικότητας», που αφήνει να εννοηθεί κάποιας μορφής σύνδεσης του μισθού με την παραγωγικότητα, με δέσμευση για την «μη μείωση των σημερινών κατώτατων μισθών», ενώ προχωρεί στη «διασφάλιση ότι είναι ο μισθός στον δημόσιο τομέα δεν θα αυξηθεί»!
•Η δέσμευση αυτή σε συνδυασμό με την επιλογή «να μειώσει τις συνολικές δαπάνες» του δημόσιου τομέα (που έχουν τραγικά συμπιεστεί), μέσω του «εξορθολογισμού των παροχών μη μισθολογικού κόστους» και «για την αναθεώρηση των δαπανών μη μισθολογικών επιδομάτων σε όλον τον δημόσιο τομέα» προδιαθέτει για νέες μειώσεις αποδοχών στον δημόσιο τομέα, ενώ έχει ήδη δεσμευτεί ότι θα διατηρήσει το πάγωμα των μισθών και των τριετιών / ωριμάνσεων ότι δεν θα επαναφέρει τον 13ο κι14ο μισθό. κλπ
• •Αφήνει ανοικτό το δρόμο για συνέχιση της βαριάς φορομπηξίας στα λαϊκά στρώματα καθώς προβλέπει ολική κατάργηση των λίγων φοροαπαλλαγών που έχουν απομένει («εξάλειψη..των φορολογικών απαλλαγών με αντικατάστασή τους, όπου είναι απαραίτητο, με μέτρα ενίσχυσης της κοινωνική δικαιοσύνης»), την ώρα που καμιά κουβέντα δεν έχει ακουστεί για αύξηση της φορολογία του κεφαλαίου, παρά μόνο οι γνωστές κουβέντες όλων των κυβερνήσεων για την «εξάλειψη της φοροδιαφυγής». Επίσης προβλέπει νέες αυξήσεις στον ΦΠΑ, «με σκοπό τον περιορισμό των απαλλαγών και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων (όπως πχ στα νησιά;)
• Βάζει τις βάσεις για νέες μειώσεις στις συντάξεις που θα επιβληθούν μέσω της ενοποίησης των ταμείων αλλά και μέσω της νεοφιλελεύθερης αντίληψης της σύνδεσης των συντάξεων με το εισόδημα (θα εγκαθιδρύσουν έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων).
• Δεσμεύεται να συνεχίσει την πολιτική των πλειστηριασμών και της πρώτης κατοικίας καθώς η κυβέρνηση συμφώνησε να «συνεργαστεί με τους θεσμούς ώστε να αποφύγουν!!! κατά την προσεχή περίοδο, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας σε νοικοκυριά με εισόδημα κάτω από συγκεκριμένο όριο», ενώ για τα κόκκινα δάνεια συμφώνησε να «αντιμετωπίσει τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια με τέτοιο τρόπο που να θεωρεί πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών».
• Συμφώνησε να συνεχίσει το μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, άλλη κόκκινη γραμμή της κυβέρνησης και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ καθώς συμφώνησε ότι «δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με την νομοθεσία!!». Τι θα κάνει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ; Θα συνεχίσει το ξεπούλημα της ΔΕΗ, του ΑΔΜΗΕ, του ΟΛΠ, του ΟΛΘ; Θα αποδεχθεί την Κόσκο, το Ελληνικό στον Λάτση και τον ΟΠΑΠ στον Μελισσανίδη; Αντί να καταργήσει το ΤΑΙΠΕΔ θα το κάνει υπεροργανισμό για την «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας» όπως λέει το κείμενο?
• Αποδέχεται ότι θα διατηρήσει και θα εμβαθύνει την κόλαση της ελαστικής απασχόλησης και την διάλυση της αγοράς εργασίας εφόσον συμφωνεί να «επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους εφόσον υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια και να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων»
• Σε ότι αφορά το φάντασμα του κατώτερου μισθού συμφώνησε «σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Η έκταση και ο χρόνος των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και διεθνούς θεσμούς.»
• Επαναφέρει την «ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (GSPR), μέσω, αν χρειαστεί, περαιτέρω νομοθεσίας, από κάθε είδους παρεμβολή (πολιτική ή με άλλο τρόπο)», δηλαδή την ανεξαρτησία των «τεχνοκρατών» τύπου Χάρη Θεοχάρη σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
• Τι έμεινε; Η ανθρωπιστική κρίση, την οποία του επιτρέπουν οι «εταίροι μας» να αντιμετωπίσει εφόσον φυσικά –και αυτό είναι το αποτελεί το ακροτελεύτιο άρθρο της συμφωνίας- «εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο.»!!!
Ανέγγιχτος μένει φυσικά και ο μηχανισμός της επιτροπείας της χώρας από ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ που θα συνεχίσουν να αξιολογούν την πορεία εξέλιξης του μνημονίου, έστω και αν δεν λέγονται πια Τρόικα, αλλά «θεσμοί»...
Ο λαός δεν έστειλε στη γωνία όσους κυβερνήσανε μνημονιακά, για να δει μια νέα συμφωνία κοινωνικής λεηλασίας και επιτροπείας από ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ.
Είναι ώρα του εργατικού και λαϊκού κινήματος να βγει στο προσκήνιο να υπερασπιστεί το δικαίωμα στη εργασία, την αξιοπρεπή ζωή, τη δημοκρατία και την ανεξαρτησία, το δικαίωμα του λαού να ορίζει το μέλλον του. Οι εργατικοί λαϊκοί αγώνες θα ακυρώσουν τη νέα συμφωνία παλεύοντας για την ανατροπή της πολιτικής Μνημονίων και ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλούν τους αγωνιστές και τις μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς, όλους όσους νιώθουν προδομένοι από τη στήριξη που έδωσαν στην κυβέρνηση για τη δουν να υπογράφει νέα μνημόνια, να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για να βγει ο λαός στο προσκήνιο. Είναι στιγμή ιστορικής ευθύνης που δε χωρά ούτε αναμονή ούτε ανοχή στην κυβέρνηση σαν το λιγότερο κακό, γιατί το μεγαλύτερο κακό της δικαίωσης των πιο αντιδραστικών επιλογών καραδοκεί.
Υπάρχει άλλος δρόμος, πέρα από χρέος, μνημόνια και ευρώ. Θα τον χαράξει ο λαός με τον αγώνα του, ανοίγοντας το δρόμο για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης και την κοινωνική απελευθέρωση. Σε αυτόν τον αγώνα θα καταξιωθεί η Αριστερά για να είναι αντάξια του ονόματος της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου