Διαγραφή του χρέους οριστική είναι η απάντηση η Εργατική!

ΧΡΕΟΣ: ΜΗΧΑΝΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ

 Σαν εργαζόμενοι, βιώσαμε πολύ καλά στις πλάτες μας τις βάρβαρες αντεργατικές πολιτικές στο όνομα του «δημόσιου χρέους» της χώρας. Με απαίτηση των περίφημων δανειστών, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και με αποφάσεις των κυβερνήσεων, είδαμε να καταργούνται κατακτήσεις ενός αιώνα, να ισοπεδώνονται τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους υπογράφτηκαν από τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, οι δανειακές συμβάσεις και όλα τα μνημόνια των προηγούμενων 5 χρόνων. Ψηφίστηκαν 400 περίπου «εφαρμοστικοί» νόμοι, που οδήγησαν στην εργατική γενοκτονία, με την απώλεια του 30-40% του εισοδήματος των εργαζόμενων, με την εκτόξευση της ανεργίας σε 1,5 εκατομμύρια ανθρώπους, με σχεδόν 1 εκατομμύριο απλήρωτους εργαζόμενους, με όλη σχεδόν την εργατική νομοθεσία καταργημένη.

Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέοι, έχουν πληρώσει ακριβά το χρέος. Το ελληνικό δημόσιο έχει πληρώσει την τελευταία εικοσαετία 334 δις ευρώ σε χρεολύσια και 210 δις ευρώ σε τόκους, πολύ παραπάνω δηλαδή από τα 350 δις που υπολογίζεται το χρέος. Πληρώσαμε το χρέος 2 και 3 φορές, ώρα να πληρώσουν οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι πολυεθνικές.

ΔΕΝ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ / ΔΕΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ

Το χρέος αυτό ούτε το δημιουργήσαμε, ούτε το αναγνωρίζουμε. Διογκώθηκε σε όλες τις χώρες εξαιτίας του πακτωλού των δισεκατομμυρίων ευρώ που δόθηκαν στους τραπεζίτες για να σώσουν τις χρεοκοπημένες τράπεζες, μετά από το σπάσιμο της φούσκας των στεγαστικών και τοξικών δανείων και των δομημένων ομολόγων. Από την έναρξη της σημερινής κρίσης του καπιταλισμού το 2007 το παγκόσμιο χρέος έχει αυξηθεί, σήμερα πλησιάζει τα 400 τρις ευρώ, με πρωταθλητές τις αναπτυγμένες χώρες (ΕΕ, ΗΠΑ, Ιαπωνία κα). 

Στην χώρα μας, το χρέος άρχισε ν’ αυξάνεται  ήδη από την δεκαετία του  ’80, όταν το κράτος φορτώθηκε τα χρέη των διαφόρων Ωνάσηδων, Νιάρχων και Ανδρεάδηδων από τα  «θαλασσοδάνεια» που είχαν πάρει τη δεκαετία του ’70.  Συνεχίστηκε με το μεγάλο φαγοπότι των «μεγάλων έργων» της Ολυμπιάδας και των τεράστιων στρατιωτικών εξοπλισμών, με τον υποδιπλασιασμό της φορολογίας του κεφαλαίου και την πλήρη φοροαπαλλαγή  των εθνικών κροίσων της ναυτιλίας, τα νέα δάνεια και τις ιδιωτικοποιήσεις σε κάθε Σάλλα, Λαυρεντιάδη και λοιπούς «επενδυτές».  Και κατέληξε στο έγκλημα των μνημονίων όπου το χρέος εκτοξεύτηκε για να πάνε πάνω από 200 δις ευρώ στις φούσκες των τραπεζιτών.

Η ίδια η συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ και την ΟΝΕ,  πολλαπλασίασε το χρέος. Τα εμπορικά ελλείμματα μεγάλωσαν, ολόκληροι κλάδοι μαράζωσαν ή καταστράφηκαν, το κεφάλαιο απελευθερωμένο από κάθε φραγμό «πετούσε» όπου μυριζόταν περισσότερα κέρδη και λιγότερους φόρους!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

 Η σημερινή κυβέρνηση κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενη διαγραφή του «μεγαλύτερου μέρους» του χρέους. Σήμερα εγκαταλείπει ακόμα και αυτόν τον στόχο αποδεχόμενη την αποπληρωμή του μέσα από «αναδιάρθρωση του χρέους σε συμφωνία με τους δανειστές. Πρόκειται για τεράστια υποχώρηση που νομιμοποιεί και μονιμοποιεί το χρέος, που αποδέχεται τους ασφυκτικούς περιορισμούς των συνθηκών της ευρωζώνης και της ΕΕ για «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς» και «πρωτογενή πλεονασμάτα», που απειλεί να ακυρώσει κάθε υπόσχεση ακόμα και για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, για δημόσια υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, για τερματισμό της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας, των απολύσεων και των περικοπών, των «διαρθρωτικών» αλλαγών σε βάρος της εργαζόμενης κοινωνικής πλειονότητας και σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και των εργοδοτών.  Η αναγνώριση του χρέους αποτελεί ένα βασικό κρίκο στον κατήφορο της αποδοχής της αντιδραστική πολιτικής από την σημερινή κυβέρνηση. 

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ: Η ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Το χρέος είναι θηλιά που πνίγει τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της λαϊκής πλειοψηφίας. Στερεί το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει κυρίαρχα για το μέλλον του. Η επιταγή της αποπληρωμής του υπονομεύει κάθε δυνατότητα άσκησης μιας άλλης πολιτικής με κέντρο την ικανοποίηση των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων, αποτελεί τείχος στο οποίο προσκρούει κάθε εργατική διεκδίκηση. Με τρόικα ή απευθείας υποταγή στις ΕΚΤ- ΕΕ-ΔΝΤ, με μνημόνιο ή με νέο πρόγραμμα ή «γέφυρα», με «συμβόλαιο» ή «συμφωνία» στα πλαίσια της φυλακής του χρέους, του ευρώ και της Ε.Ε., θα βρισκόμαστε σε ένα διαρκές αδιέξοδο και σε τροχιά αντιλαϊκών μέτρων.

Γι’ αυτό είναι απαραίτητο σήμερα το εργατικό και λαϊκό κίνημα να παλέψει αποφασιστικάκαι να διεκδικήσει:

- Ούτε ευρώ για το χρέος. Στάση πληρωμών προς τους «δανειστές». Άμεση και μονομερής διαγραφή όλου του χρέους.

- Άμεση κατάργηση όλου του μνημονιακού πλαισίου, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών νόμων. Καμία συμφωνία και νέο πρόγραμμα με ΕΚΤ-ΔΝΤ-ΕΕ, απειθαρχία στο σύμφωνο σταθερότητας της Ε.Ε., κανένας «ισοσκελισμένος» ή «πλεονασματικός» προϋπολογισμός λιτότητας.

- Άμεσα μέτρα ουσιαστικής βελτίωσης της ζωής των εργαζομένων. Να γυρίσουν πίσω όλοι οι απολυμένοι, προσλήψεις και αυξήσεις τώρα στους μισθούς, με πρώτο μέτρο την άμεση άρση όλων των μειώσεων και περικοπών που επιβλήθηκαν από το 2009 από τα μνημόνια.

- Σύγκρουση, ρήξη και αποδέσμευση από ευρώ-ΕΕ.

- Εθνικοποίηση των τραπεζών που έχουν «διασωθεί» και πληρωθεί με δις από τα λεφτά των εργαζομένων και του λαού, χωρίς αποζημίωση για τους μετόχους και κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.

- Εργατικός και λαϊκός έλεγχος παντού,  από τις τράπεζες και τα ΜΜΕ, έως τις μεγάλες επιχειρήσεις και το κράτος, για να περάσει πραγματικά ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζόμενων.

Παλεύουμε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο κοινωνικό μέτωπο, που θα απαιτεί την μη αναγνώριση και τη διαγραφή όλου του χρέους. με το οργανωμένο εργατικό κίνημα στο κέντρο του. Εργαζόμενοι και νεολαία, διανοούμενοι και αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι και επιστήμονες, να ξεκινήσουμε μια μεγάλη μάχη για τη διαγραφή του χρέους. Μαζί με τους λαούς και τους εργαζόμενους της Ευρώπης, να φωνάξουμε:Διαγράψτε το χρέος – όχι τις διεκδικήσεις μας!